ความหนักของการฝึกเกมสนามเล็ก 3 ต่อ 3 ในนักกีฬาฟุตซอลระดับมหาวิทยาลัย

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลความหนักของอัตราการเต้นของหัวใจ และช่วงร้อยละของอัตราการเต้นใจตั้งแต่ 70-80 ,80-90 ,90 ขึ้นไป ของเกมสนามเล็กรูปแบบไม่ใช้ผู้รักษาประตูและเกมสนามเล็กรูปแบบใช้ผู้รักษาประตูในนักกีฬาฟุตซอล กลุ่มตัวอย่างเป็นนักกีฬาฟุตซอลมหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต เพศชาย มีอายุ 18-22 ปี จำนวน 12 คน โดยแบ่งเป็น 4 กลุ่ม กลุ่มละ 3 คน ทุกกลุ่มต้องฝึกเกมสนามเล็กรูปแบบไม่ใช้ผู้รักษาประตู และเกมสนามเล็กรูปแบบใช้ผู้รักษาประตู บันทึกอัตราการเต้นของหัวใจความ และช่วงร้อยละของอัตราการเต้นใจตั้งแต่ 70-80 ,80-90 ,90 ขึ้นไป โดยวิเคราะห์ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การทดสอบความแตกต่างของค่ากลางของสองประชากรไม่อิสระ (Paired t-test )

ผลการวิจัยพบว่าอัตราการเต้นของหัวใจของเกมสนามเล็กในรูปแบบไม่ใช้ผู้รักษาประตูมีค่าเฉลี่ยสูงกว่า เมื่อเปรียบเทียบกับเกมสนามเล็กรูปแบบใช้ผู้รักษาประตู อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ส่วนช่วงร้อยละของอัตราการเต้นใจตั้งแต่ 70-80 ,80-90 ของเกมสนามเล็กในรูปแบบไม่ใช้ผู้รักษาประตูมีค่าเฉลี่ยสูงกว่า เมื่อเปรียบเทียบกับเกมสนามเล็กรูปแบบใช้ผู้รักษาประตู และช่วงร้อยละของอัตราการเต้นใจตั้งแต่ 90 ขึ้นไป ของเกมสนามเล็กในรูปแบบใช้ผู้รักษาประตูมีค่าเฉลี่ยสูงกว่า เมื่อเปรียบเทียบกับเกมสนามเล็กรูปแบบไม่ใช้ผู้รักษาประตู อย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 

สรุปได้ การฝึกเกมสนามเล็กทั้ง 2 รูปแบบในนักกีฬาฟุตซอล ได้แก่ เกมสนามเล็กรูปแบบไม่ใช้ผู้รักษาประตู เกมสนามเล็กรูปแบบใช้ผู้รักษาประตู ส่งผลต่อความหนักของอัตราการเต้นของหัวใจ และช่วงร้อยละของอัตราการเต้นใจตั้งแต่ 70-80 ,80-90 ,90 ขึ้นไปในขณะฝึกซ้อมแตกต่างกัน