การประยุกต์วิธีการประเมินอภิมานแบบสามมิติ ในการประเมินคุณภาพการศึกษาภายในระดับ สถาบันของสถาบันอุดมศึกษาในประเทศไทย (ระยะที่ 1)

ผู้แต่ง

  • ประสิทธิ์ พงษ์เรืองพันธุ์ สาขาศิลปศาสตร์วิทยาลัยนานาชาติมหาวิทยาลัยบูรพา
  • สุชาดา กรเพชรปาณี วิทยาลัยวิทยาการวิจัยและวิทยาการปัญญามหาวิทยาลัยบูรพา

คำสำคัญ:

การประกันคุณภาพ, การประเมินแบบสามมิติของสถาบัน, การประเมินอภิมานในระดับสถาบัน, โปรแกรมวิเคราะห์ข้อมูล, การประเมินคุณภาพ

บทคัดย่อ

เป็นที่ทราบดีว่า ผลการประเมินคุณภาพการศึกษาภายในมีปัญหาหลากหลายในทุกระดับ    เป็นปัญหาสำคัญที่ไม่สามารถ ทำให้ผลการประเมินระดับสถาบันมีมาตรฐานเดียวกัน ดังนั้น การวิจัยในระยะที่หนึ่งจึงมีวัตถุประสงค์ ในการพัฒนาโปรแกรมวิเคราะห์ข้อมูลแบบสามมิติ เพื่อช่วยในการประยุกต์วิธีการประเมินอภิมาน สำหรับการประเมินคุณภาพการศึกษาภายใน ระดับสถาบันอุดมศึกษาของประเทศไทย วิธีดำเนินการวิจัย ได้ออกแบบการประยุกต์วิธีการประเมินอภิมานระดับสถาบัน โดยใช้โปรแกรม Microsoft Excel ในการพัฒนาโปรแกรมใช้งาน ซึ่งเป็นการพัฒนาต่อยอดจาก โปรแกรมวิเคราะห์ข้อมูล “ควีนบี” ที่ผู้วิจัยได้พัฒนาขึ้น สำหรับใช้วิเคราะห์ข้อมูลการประเมินคุณภาพการศึกษาภายในโดยคณะกรรมการประเมินระดับคณะวิชา ทำให้ได้ โปรแกรมวิเคราะห์ข้อมูลแบบสามมิติ (คณะวิชา ตัวบ่งชี้ และข้อมูลพื้นฐานของสถาบัน) และใช้เป็นโปรแกรมหลักในการดึงข้อมูลจากรายงานการประเมินคุณภาพการศึกษาภายในโดยคณะกรรมการประเมินระดับคณะวิชาของสถาบัน มาสังเคราะห์ให้ได้ผลการประเมินอภิมานระดับสถาบัน นำโปรแกรมวิเคราะห์ข้อมูลแบบสามมิติ ไปทดสอบประสิทธิภาพ โดยผู้เชี่ยวชาญ/ผู้ทรงคุณวุฒิ และคณะกรรมการตรวจประเมิน จำนวน 30 คน พร้อมทั้งสังเกต และสัมภาษณ์เพิ่มเติม

ผลการทดสอบประสิทธิภาพของโปรแกรมวิเคราะห์ข้อมูลแบบสามมิติ ปรากฎว่า สามารถใช้ได้เป็นอย่างดี ในการประเมินคุณภาพการศึกษาภายใน ระดับสถาบันอุดมศึกษาของประเทศไทย ทั้งในสถาบันอุดมศึกษาสังกัดกระทรวงศึกษาธิการ และนอกสังกัด โดยผู้ร่วมทดสอบเห็นคุณค่าของโปรแกรม เพราะเพิ่มความน่าเชื่อถือของผลการประเมิน และการยอมรับของสถาบันที่ถูกประเมินคุณภาพ โดยผู้เกี่ยวข้องมีส่วนร่วมชี้แจงข้อสงสัย ใช้หลักธรรมาภิบาลในการประเมิน มีความโปร่งใส เพิ่มความมั่นใจในการตัดสินผล บนมาตรฐานการประเมินของสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา (สกอ.) ภายใต้บริบทเดียวกัน

เอกสารอ้างอิง

[1] กฎกระทรวงว่าด้วยระบบหลักเกณฑ์และวิธีการประกันคุณภาพการศึกษาพ.ศ. 2553. 2553, 2 เมษายน. ราชกิจจานุเบกษา. น. 22-35.

[2] ไพบูลย์พวงวงศ์ตระกูลและสุชินอาจหาญ. 2555. โปรแกรมบริหารจัดการระบบเอกสารการประกันคุณภาพ. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 11(2), น.160-166.

[3] ประสิทธิ์พงษ์เรืองพันธุ์. 2556. ซีดีโปรแกรมวิเคราะห์ข้อมูล “ควีนบี”. ชลบุรี: วิทยาลัยนานาชาติมหาวิทยาลัยบูรพา.

[4] คณะกรรมการประกันคุณภาพการศึกษาภายในระดับอุดมศึกษาและคณะอนุกรรมการพัฒนาการประกันคุณภาพการศึกษาภายในระดับอุดมศึกษา. 2554. คู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายในสถานศึกษาระดับอุดมศึกษาพ.ศ. 2553. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.

[5] สํานักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน). 2555. คู่มือการประเมินคุณภาพภายนอกรอบสาม(พ.ศ. 2554 - 2558) ระดับอุดมศึกษาฉบับสถานศึกษา (แก้ไขเพิ่มเติมพฤศจิกายนพ.ศ. 2554) (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สํานักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา(องค์การมหาชน).

[6] คณะกรรมการประกันคุณภาพการศึกษาภายในระดับอุดมศึกษาและคณะอนุกรรมการพัฒนาการประกันคุณภาพการศึกษาภายในระดับอุดมศึกษา. 2554. คู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายในสถานศึกษาระดับอุดมศึกษาพ.ศ. 2553. (พิมพ์ครั้งที่3).กรุงเทพฯ:ภาพพิมพ์.

[7] West, R. 1997. Learning for life (The West report). Canberra: Australian Government Publishing Service.

[8] UNESCO. 2005. Guidelines for Quality Provision in Cross-border Higher Education. Paris: United Nations Educational, Scientific andCultural Organization.

[9] พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติพ.ศ. 2542. 2542,19สิงหาคม.ราชกิจจานุเบกษา.น.1-23.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2014-08-25

รูปแบบการอ้างอิง

พงษ์เรืองพันธุ์ ป., & กรเพชรปาณี ส. (2014). การประยุกต์วิธีการประเมินอภิมานแบบสามมิติ ในการประเมินคุณภาพการศึกษาภายในระดับ สถาบันของสถาบันอุดมศึกษาในประเทศไทย (ระยะที่ 1). วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 13(2), 19–25. สืบค้น จาก https://ph01.tci-thaijo.org/index.php/JIE/article/view/26438

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย