การศึกษาประยุกต์ใช้เทคโนโลยีความเป็นจริงเสมือนเพื่อการเรียนภาษาจีนเบื้องต้น: การวิเคราะห์เชิงเศรษฐศาสตร์การศึกษา

ผู้แต่ง

  • ชาดา เตรียมวิทยา ภาควิชาภาษา คณะศิลปศาสตร์ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง กรุงเทพมหานคร 10520 ประเทศไทย
  • อารีย์ รุ่นพระแสง ภาควิชาภาษา คณะศิลปศาสตร์ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง กรุงเทพมหานคร 10520 ประเทศไทย
  • วัชรินทร์ คงพิบูลย์ ภาควิชาครุศาสตร์อุตสาหกรรม คณะครุศาสตร์อุตสากรรมและเทคโนโลยี สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง กรุงเทพมหานคร 10520 ประเทศไทย
  • ฐณยศ โล่ห์พัฒนานนท์ ศูนย์แม่โขงศึกษา สถาบันเอเชียศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กรุงเทพมหานคร 10330 ประเทศไทย

DOI:

https://doi.org/10.55003/JIE.24205

คำสำคัญ:

ความเป็นจริงเสมือน, การเรียนรู้จากประสบการณ์, การเรียนรู้เชิงซึมซับประสบการณ์, การเรียนภาษาจีนเบื้องต้น, ทฤษฎีทุนมนุษย์, การวิเคราะห์ต้นทุน-ผลตอบแทน

บทคัดย่อ

บทความนี้ศึกษาการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีความเป็นจริงเสมือน (Virtual Reality: VR) ในการเรียนภาษาจีนเบื้องต้น ผ่านกรอบแนวคิดเศรษฐศาสตร์การศึกษา โดยอิงกรอบทฤษฎีเศรษฐศาสตร์การศึกษา ได้แก่ ทฤษฎีทุนมนุษย์ และ การวิเคราะห์ต้นทุน–ผลตอบแทน เพื่อตรวจสอบว่า VR สามารถเสริมประสิทธิภาพการเรียนรู้ เพิ่มความคุ้มค่าการลงทุนทางการศึกษา และสร้างผลตอบแทนระยะยาวได้อย่างไร บทความนำเสนอการประยุกต์ใช้ VR ในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ เช่น ตลาดจำลอง ห้องเรียนเสมือนจริง และกิจกรรมจำลองวัฒนธรรมจีน เพื่อพัฒนาทักษะการฟัง พูด และเข้าใจวัฒนธรรมจีนอย่างลึกซึ้ง กรณีศึกษา เช่น โมดูล Duolingo VR และโครงการ Virtual Chinese Cultural Tour ของมหาวิทยาลัยปักกิ่ง แสดงให้เห็นศักยภาพและข้อท้าทายของการนำ VR มาใช้ในระบบการเรียนการสอน ด้านการวิเคราะห์เชิงเศรษฐศาสตร์ บทความชี้ให้เห็นถึงต้นทุนเบื้องต้นของการลงทุนในอุปกรณ์ VR การพัฒนาซอฟต์แวร์ และการออกแบบหลักสูตร ตลอดจนประโยชน์ที่ได้รับ เช่น ลดระยะเวลาเรียน ลดค่าใช้จ่ายการศึกษาในต่างประเทศ และเพิ่มขีดความสามารถทางภาษาในตลาดแรงงาน แม้จะพบอุปสรรค เช่น ต้นทุนเริ่มต้นสูงและปัญหาความเหลื่อมล้ำทางดิจิทัล บทความสรุปว่า VR เป็นการลงทุนด้านการศึกษาที่มีศักยภาพสูง และเสนอแนวทางพัฒนาระบบนิเวศทางการศึกษาเพื่อขยายโอกาสการเข้าถึงในอนาคต

เอกสารอ้างอิง

Becker, G. S. (1964). Human capital: A theoretical and empirical analysis, with special reference to education. University of Chicago Press.

British Council. (2021). The value of language skills in a global economy. British Council Press.

Byram, M. (1997). Teaching and assessing intercultural communicative competence. Multilingual Matters Press.

Dede, C. (2009). Immersive interfaces for engagement and learning. Science, 323(5910), 66–69.

Graddol, D. (2006). English next: Why global English may mean the end of ‘English as a foreign language’. British Council Press.

Jerald, J. (2015, 29 October). The VR book: Human-centered design for virtual reality. researchgate.net/https://www.researchgate.net/publication/316857448_The_VR_Book_Human-Centered_Design_for_Virtual_Reality.

Lan, Y. J. (2020). Immersion, interaction, and experience-oriented learning: Bringing virtual reality into language education. Language Learning & Technology, 24(1), 1–15.

Long, M. H. (1985). Input and second language acquisition theory. In S. M. Gass & C. G. Madden (Eds.), Input in second language acquisition (pp. 377–393). Newbury House Press.

Psacharopoulos, G. (1994, September). Returns to investment in education: A global update. World Development. sciencedirect.com/ https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/0305750X94900078?via%3Dihub.

Ryan, R. M., & Deci, E. L. (2000). Intrinsic and extrinsic motivations: Classic definitions and new directions. Contemporary Educational Psychology, 25(1), 54–67.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-08-31

รูปแบบการอ้างอิง

เตรียมวิทยา ช., รุ่นพระแสง อ., คงพิบูลย์ ว., & โล่ห์พัฒนานนท์ ฐ. (2025). การศึกษาประยุกต์ใช้เทคโนโลยีความเป็นจริงเสมือนเพื่อการเรียนภาษาจีนเบื้องต้น: การวิเคราะห์เชิงเศรษฐศาสตร์การศึกษา. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 24(2), C20-C30. https://doi.org/10.55003/JIE.24205

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ