สภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบวิศวกรรมความรู้ดิจิทัล เพื่อพัฒนาทักษะเชิงเทคนิคด้านวิศวกรรมซอฟต์แวร์
คำสำคัญ:
วิศวกรรมความรู้ดิจิทัล, ทักษะเชิงเทคนิค, วิศวกรรมซอฟต์แวร์, สถาบันอุดมศึกษา, เทคโนโลยีดิจิทัลในการจัดการความรู้บทคัดย่อ
การเรียนรู้แบบวิศวกรรมความรู้ดิจิทัล (Digital Knowledge Engineering-based Learning) เป็นการเรียนรู้ที่ให้ผู้เรียนสามารถเข้ามาสร้างองค์ความรู้ เผยแพร่ กระจาย และแลกเปลี่ยนความรู้ร่วมกับอาจารย์ผู้สอนและผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านผ่านเทคโนโลยีดิจิทัล ประกอบด้วย 6 ขั้นตอน คือ 1) การสร้างความรู้ (Knowledge Creation) 2) การจัดเก็บความรู้ (Knowledge Storage) 3) การสืบเสาะความรู้ (Knowledge Acquisition) 4) การเข้าถึงความรู้ (Knowledge Access) 5) การแบ่งปันความรู้ (Knowledge Sharing) และ 6) การประยุกต์ใช้ความรู้ (Knowledge Application) โดยสามารถนำไปจัดการเรียนการสอนให้ผู้เรียนเกิดทักษะในการแก้ไขปัญหาทางด้านกระบวนการพัฒนาซอฟต์แวร์ เพื่อให้เกิดทักษะเชิงเทคนิคด้านวิศวกรรมซอฟต์แวร์ (Software Engineering Technical Skills) ประกอบด้วย 5 ทักษะ คือ 1) ทักษะทางด้านความต้องการซอฟต์แวร์ (Software Requirements Skills) 2) ทักษะทางด้านการออกแบบซอฟต์แวร์ (Software Design Skills) 3) ทักษะทางด้านการพัฒนาซอฟต์แวร์ (Software Construction Skills) 4) ทักษะการทดสอบซอฟต์แวร์ (Software Testing Skills) และ 5) ทักษะที่ยั่งยืนทางด้านซอฟต์แวร์ (Software Sustainment Skills)
เอกสารอ้างอิง
[2] Ministry of Information and Communication Technology. 2011. Information and Communication Technology Policy (ICT2020). Bangkok: Ministry of Information and Communication Technology. (Brochure).
[3] Pimdee, P., Jedaman, P., Kidradarn, P., Sukkamart, A., Wangsa-ard, K., & Suksup, C. 2017. The education development in the 21st contury under the thailand 4.0 framework. Journal of industrial education, 16(2), p. 199-206.
[4] Maneetum, T. 2014. Study of problem images and knowledge management, information technology and communication service centers at Phayao University. Phayao: Phayao University.
[5] NIDTEP. 2005. Knowledge Management in Education. Bangkok: KSP.
[6] Jaikaewma, A. 2018. What is the Yii Framework. Retrieved April 6, 2018, from https://goo.gl/YaXrUf
[7] IEEE. 2014. Software Engineering Competency Model. NJ : IEEE Intellectual Property Rights Office.
[8] Thanalerdsopit, P., & Pongwiritthon, R. 2015. Knowledge Management for Research in Higher Education: A Case Study Rajamangala University of Technology Lanna. FEU Academic Review, 9(2-4), p. 63-75.
[9] Vasconcelos, J, B., Kimble, C., Careteiro, P., & Rocha, A. 2017. The application of knowledge management to software evolution. International Journal of Information Management, 37, p. 1499-1506.
[10] Cerchione, R., & Esposito, E. 2017. Using knowledge management systems: A taxonomy of SME strategies. International Journal of Information Management, 37, p. 1551-1562.
[11] Hassan, H, C. 2013. A Framework for User Requirement Assessment in Technical Education Facility Planning: a Knowledge Engineering Approach. Social and Behavioral Science, 107, p. 104-111.
[12] Thanachawengsakul, T., Wannapiroon, P., & Nilsook, P. 2018. Synthesis of Digital Knowledge Engineering Repository Management System. 2nd International Conference on E-Business and Internet, 2, p. 23.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
"ข้อคิดเห็น เนื้อหา รวมทั้งการใช้ภาษาในบทความถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน"
