ความต้องการการฝึกอบรมของวิศวกรในกลุ่มบริษัทผู้ผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ในประเทศไทย เพื่อเข้าสู่ประชาคมอาเซียน

Main Article Content

อมรเทพ วงค์ตลาด
กาญจนา บุญภักดิ์
อำภาพรรณ ตันตินาครกูล

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ในการวิจัย เพื่อศึกษาความต้องการการฝึกอบรมและเปรียบเทียบความต้องการการฝึกอบรมของวิศวกรในกลุ่มบริษัทผู้ผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ในประเทศไทย เพื่อเข้าสู่ประชาคมอาเซียน จำแนกตามเพศ ระดับการศึกษา และประสบการณ์การทำงาน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ วิศวกรในกลุ่มบริษัทผู้ผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ในประเทศไทย จากกรุงเทพมหานคร สมุทรปราการ ฉะเชิงเทรา ชลบุรี ระยอง และพระนครศรีอยุธยา จำนวน 203 คน โดยวิธีสุ่มแบบแบ่งชั้น เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสอบถามความต้องการการฝึกอบรมของวิศวกรในกลุ่มบริษัทผู้ผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ในประเทศไทย 3 ด้าน คือ ด้านความรู้ ด้านทักษะ และด้านเจตคติ เป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.97 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปรียบเทียบความต้องการด้วย t-test แบบ Independent และการทดสอบ Wilcoxon-Mann-Whitney


ผลการวิจัยพบว่า 1) ความต้องการการฝึกอบรมของวิศวกรในกลุ่มบริษัทผู้ผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ในประเทศไทย เพื่อเข้าสู่ประชาคมอาเซียน ในภาพรวม อยู่ในระดับมาก และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่าอยู่ในระดับมากทุกด้าน 2) ผลการเปรียบเทียบความต้องการการฝึกอบรมของวิศวกรในกลุ่มบริษัทผู้ผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ในประเทศไทย เพื่อเข้าสู่ประชาคมอาเซียน พบว่า วิศวกรในกลุ่มบริษัทผู้ผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ในประเทศไทย เพศชายและเพศหญิง มีความต้องการการฝึกอบรม ไม่แตกต่างกัน วิศวกรในกลุ่มบริษัทผู้ผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ในประเทศ ที่มีการศึกษาระดับการศึกษาปริญญาตรี และระดับสูงกว่าปริญญาตรี มีความต้องการการฝึกอบรม ไม่แตกต่างกัน วิศวกรในกลุ่มบริษัทผู้ผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ในประเทศ ที่มีประสบการณ์การทำงานต่ำกว่า 3 ปี และประสบการณ์การทำงานตั้งแต่ 3 ปีขึ้นไป มีความต้องการการฝึกอบรม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05

Article Details

How to Cite
วงค์ตลาด อ., บุญภักดิ์ ก., & ตันตินาครกูล อ. (2015). ความต้องการการฝึกอบรมของวิศวกรในกลุ่มบริษัทผู้ผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ในประเทศไทย เพื่อเข้าสู่ประชาคมอาเซียน. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 14(3), 400–407. สืบค้น จาก https://ph01.tci-thaijo.org/index.php/JIE/article/view/145769
บท
บทความวิจัย

References

[1] ชูชัย สมิทธิไกร. 2554. การฝึกอบรมบุคลากรในองค์การ. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

[2] มงคล อัศวดิลกฤทธิ์. 2548. การสำรวจทัศนคติของวิศวกรต่อการเปิดเสรีบริการทางวิศวกรของประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.

[3] สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. 2549. รายงานผลการศึกษาความต้องการกําลังคนของกลุ่มอุตสาหกรรม. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.

[4] พัชราวลัย วงศ์บุญสิน. 2554. สู่ประชาคมอาเซียนที่เข้มแข็ง โอกาสและความท้าทายมุมมองจากประชากรและทรัพยากรมนุษย์. ค้นเมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม 2557, จาก http://tdri.nbtc.go.th/library/components/com_booklibrary/ebooks/aec2.pdf

[5] สมบัติ กุสุมาวลี. 2537. บทบาทของบริษัทข้ามชาติกับการพัฒนาขีดความสามารถทางเทคโนโลยีของวิศวกรไทย: ศึกษาเฉพาะกรณี อุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต โครงการบัณฑิตศึกษาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

[6] ชาญ สวัสดิ์สาลี. 2547. คู่มือ นักฝึกอบรมมืออาชีพ: การจัดดำเนินการฝึกอบรมอย่างมีประสิทธิผล. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: สวัสดิการสำนักงาน ก.พ..

[7] นิรันดร์ จุลทรัพย์. 2551. กลุ่มสัมพันธ์สำหรับฝึกอบรม. พิมพ์ครั้งที่ 5. สงขลา: นำศิลป์โฆษณา.

[8] วิไลพร พลโลก. 2554. ความต้องการฝึกอบรมเกี่ยวกับเทคโนโลยีสารสนเทศของพนักงาน บริษัท มิตซูบิชิมอเตอร์ส (ประเทศไทย) จำกัด. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร์อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอนอาชีวศึกษา สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.

[9] วิมล กาญจนจิรวงศ์. 2552. ความต้องการฝึกอบรมทางเทคโนโลยีสารสนเทศ ของพนักงานในกลุ่มบริษัทนิสสัน. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร์อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาวิทยาศาสตร์ (คอมพิวเตอร์) สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.

[10] สุชาติ หวังมี. 2550. ความต้องการเกี่ยวกับการฝึกอบรมของพนักงานช่างของผู้จำหน่าย บริษัท มิตซูบิชิ ฟูโซ่ ทรัค (ประเทศไทย) จำกัด. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร์อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอนอาชีวศึกษา สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.

[11] สมคิด บางโม. 2547. เทคนิคการฝึกอบรมและการประชุม. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: จูนพับลิชชิ่ง.

[12] พรรณี ลีกิจวัฒนะ. 2554. วิธีการวิจัยทางการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: มีนเซอร์วิส ซัพพลาย.

[13] ชวนชัย เชื้อสาธุชน. 2542. เอกสารคำสอนรายวิชาสถิตินอนพาราเมตริก. อุบลราชธานี: สถาบันราชภัฏอุบลราชธานี.

[14] มาระตรี ตาสำโรง มนัส ไพฑูรย์เจริญลาภ และณัฐวุฒิ โรจน์นิรุตติกุล. 2554. ความรู้และเจตคติเกี่ยวกับการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องของพนักงานระดับหัวหน้างานบริษัท นิคอน (ประเทศไทย) จำกัด.วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 10(พิเศษ), น. 94.

[15] พัฒนา สุขประเสริฐ. 2540. กลยุทธ์ในการฝึกอบรม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

[16] ไพลิน หิรัญ. 2552. ความต้องการการพัฒนาสมรรถนะการทำงานของพนักงานบริษัท วีจีไอ โกลบอล มีเดีย จำกัด. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร์อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารอาชีวศึกษาอาชีวศึกษา สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.

[17] นิรชา ทองธรรมชาติและคณะ. 2544. กลยุทธ์การฝึกอบรมและวิทยากรในยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพฯ: ลินคอร์นโปรโมชั่น.

[18] พิชญา ศรีสวัสดิ์ มนัส ไพฑูรย์เจริญลาภ และจิระเสกข์ ตรีเมธสุนทร. 2553. ความรู้และเจตคติที่มีต่อการเพิ่มผลผลิตของพนักงาน ในอุตสาหกรรมผลิตชิ้นส่วนรถยนต์ในเขตนิคมอุตสาหกรรมบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 9(2), น. 142.