มิติความสัมพันธ์ของมนุษย์ในงานสถาปัตยกรรม ศิลปะและการออกแบบ

บทคัดย่อ

การดำรงคงอยู่ของมนุษยชาติในอดีตมาจนถึงปัจจุบัน ได้มีการเรียนรู้ เปลี่ยนแปลง และสร้างสรรค์สิ่งต่าง ๆ มากมาย เพื่อตอบสนองความต้องการขั้นพื้นฐานของมนุษย์เรา ซึ่งมีวิวัฒนาการของการเรียนรู้ที่น่าสนใจ เริ่มตั้งแต่การเรียนรู้เพื่อที่จะมีชีวิตรอดตามสัญชาตญาณของสิ่งมีชีวิตไปสู่การทำมาหากินเพื่อยังชีพ พัฒนาขึ้นเป็นวิถีชีวิตของชนเผ่า จนเริ่มทำให้การเรียนรู้เกิดมีรูปแบบขึ้น เพื่อถ่ายทอดความรู้จากคนรุ่นหนึ่งไปอีกรุ่นหนึ่ง เมื่อครั้นยุคก่อนประวัติศาสตร์ โดยนับตั้งแต่ ยุคหินเก่าตอนปลาย ซึ่งอยู่ในช่วงเวลาประมาณ 30,000-10,000 ปีมาแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วง 15,000-10,000 มานั้น มนุษย์ได้เขียนภาพสี และขูดขีดบนผนังถ้ำ เพื่อแสดงออกเกี่ยวกับวิถีชีวิตประจำวัน และแสดงความสามารถในการล่าสัตว์ ซึ่งหากมองความสัมพันธ์ที่ลึกลงไปนั้น จะเห็นว่ามนุษย์รู้จักการใช้ความคิดในการสร้างสรรค์ รู้จักศิลปะและการออกแบบ ควบคู่กับการดำเนินชีวิตมาโดยตลอด [1] ซึ่งแต่ละยุคแต่ละช่วงสมัย ผลงานต่าง ๆ ก็ได้ถูกจารึกร่องรอย และสะท้อนให้เห็นถึงรากเหง้าทางวัฒนธรรมที่ผ่านมาได้อย่างดี ศิลปะการออกแบบและสถาปัตยกรรมอาคาร ได้ถูกพัฒนาและก่อตัวขึ้นในภายหลัง ควบคู่กับความเจริญทางสติปัญญาของศิลปิน ความเจริญทางเศรษฐกิจ สังคม และการเมืองไปพร้อม ๆ กัน จนก่อให้เกิดหลักฐานการเรียนรู้มากมายมาจนถึงปัจจุบัน