การศึกษากระบวนการใช้ประโยชน์จากวัสดุเหลือใช้ในอุตสาหกรรมเซรามิกส์ เพื่อออกแบบผลิตภัณฑ์ชุมชน

ผู้แต่ง

  • ภัทรพล เรืองศรี สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง
  • จตุรงค์ เลาหะเพ็ญแสง ภาควิชาครุศาสตร์สถาปัตยกรรมและการออกแบบ คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรมและเทคโนโลยี สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง
  • ทรงวุฒิ เอกวุฒิวงศา ภาควิชาครุศาสตร์สถาปัตยกรรมและการออกแบบ คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรมและเทคโนโลยี สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง

คำสำคัญ:

วัสดุผสมหรือวัสดุคอมโพสิต, วัสดุเซรามิกส์คอมโพสิต, วัสดุเหลือใช้ในอุตสาหกรรมเซรามิกส์, เส้นใและขุยมะพร้าว, ซีเมนต์เพสต์, คุณสมบัติทางกายภาพ, คุณสมบัติเชิงกล

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการใช้ประโยชน์จากวัสดุเหลือใช้ในอุตสาหกรรมเซรามิกส์ 2) เพื่อออกแบบผลิตภัณฑ์ชุมชนจากวัสดุเหลือใช้ในอุตสาหกรรมเซรามิกส์ วัสดุเหลือใช้ในอุตสาหกรรมเซรามิกส์ที่ใช้ในการศึกษาวิจัย คือ เศษกระเบื้อง เซรามิกส์ประเภทกระเบื้องรีดหลังเผา ซึ่งมีปริมาณมากในอุตสาหกรรมกระเบื้องในปัจจุบัน โดยผู้วิจัยได้นำวัสดุเหลือใช้เซรามิกส์มาศึกษากระบวนการใช้ประโยชน์รูปแบบต่าง ๆ โดยใช้หลักทฤษฎีวัสดุเชิงวิศวกรรม ในส่วนของวัสดุผสมหรือวัสดุคอมโพสิต เรียกว่า วัสดุเซรามิกส์คอมโพสิต ผลการศึกษากระบวนการใช้ประโยชน์ พบว่า กระบวนการใช้ประโยชน์ที่สามารถนำวัสดุเหลือใช้เซรามิกส์มาประยุกต์ใช้ โดยมีปูนซีเมนต์ปอร์ตแลนด์ ประเภท 1 มาใช้เป็นวัสดุประสานในเนื้อวัสดุดังกล่าว มีทั้งหมด 5 กระบวนการ ซึ่งรูปแบบกระบวนการใช้ประโยชน์ที่มีความเหมาะสม มีคุณสมบัติเชิงกลที่ดีและลักษณะทางกายภาพที่น่าสนใจ รวมถึงสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการออกแบบผลิตภัณฑ์ชุมชนได้ คือ กระบวนการใช้ประโยชน์ กระบวนการที่ 3 สูตร PCS7    ซึ่งเป็นกระบวนการที่นำวัสดุเหลือใช้เซรามิกส์ที่มีขนาดอนุภาค 11.65 ไมครอน มาผสมกับปูนซีเมนต์ปอร์ตแลนด์ประเภท 1 ในอัตราส่วน 70:30 และใช้น้ำในส่วนผสมร้อยละ 15 ส่งผลให้เกิดเป็นวัสดุประเภทเซรามิกส์พรุน โดยวัสดุดังกล่าวมีคุณสมบัติเชิงกลที่ดี คือมีกำลังรับแรงอัดเท่ากับ 57.61 เมกะปาสคาล ซึ่งเป็นสูตรที่ผ่านตามมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมและมีต้นทุนอยู่ที่ 0.66 บาทต่อกิโลกรัม ผลการศึกษาด้านผลิตภัณฑ์ชุมชน พบว่า ผลิตภัณฑ์ชุมชนที่มีความสอดคล้องกับกระบวนการใช้ประโยชน์ กระบวนการที่ 3 ที่เป็นกระบวนการขึ้นรูปเซรามิกส์พรุน โดยมีซีเมนต์เป็นวัสดุประสานผสมกับผงเซรามิกส์ (เศษกระเบื้องเซรามิกส์ที่มีอนุภาคขนาดเล็ก) และใช้วิธีการขึ้นรูปด้วยวิธีการอัดนั้น สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการออกแบบผลิตภัณฑ์ชุมชุนได้ คือ คอนกรีตบล็อกประสานปูพื้น โดยมีการนำเทคนิคหลักการแปลงหน้าที่ผลิตภัณฑ์เชิงคุณภาพ มาประยุกต์ใช้ในการกำหนดแนวทางการแก้ไขปัญหาผลิตภัณฑ์ เพื่อนำมาออกแบบผลิตภัณฑ์ชุมชุนจากวัสดุเหลือใช้เซรามิกส์ สรุปจากผลการวิจัย พบว่า  วัสดุเหลือใช้ในอุตสาหกรรมเซรามิกส์ประเภทเศษกระเบื้องรีดหลังเผา สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในกระบวนการใช้ประโยชน์ กระบวนการที่ 3 โดยขึ้นรูปเป็นวัสดุประเภทเซรามิกสิ์คอมโพสิตที่มีความพรุนตัว มีความแข็งแรงและแกร่ง รวมถึงยังมีพื้นผิว สีสันและลักษณะทางกายภาพที่น่าสนใจ แปลกใหม่ และสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการออกแบบผลิตภัณฑ์ชุมชนให้มีความเหมาะสมได้อย่างดี

เอกสารอ้างอิง

[1] The Industrial Environment Institute, The Federation of Thai Industries. 2007. Situation and Industrial Waste Management. Bangkok: The Federation of Thai Industries.

[2] The Center of Excellence for Environmental and Hazardous Waste Management (EHWM). 2012. Accounts of Waste as a source Renewable Resources. Bangkok: Chulalongkorn University.

[3] Industrial Waste Management Bureau, Department of Industrial Works. 2012. Manual with 3Rs of Waste Management Factory within Years Two. Bangkok: Department of Industrial Works.

[4] Department of Industrial Works. 2015. Waste Management Industry. Bangkok: Ministry of Industry.

[5] Industrial Waste Management Bureau, Department of Industrial Works. 2013. The Rules Properties of Waste Suitable for Utilization an Industrial Scale. Bangkok: Ministry of Industry.

[6] Wangniwetkul, K. 2015. Engineering Materials. Bangkok: Print fatory Rungsaengkanpim.

[7] Pimkhaokham, P. 2004. Ceramics. 5th ed. Bangkok: Chulalongkorn University.

[8] Thiamsorn, W. 2012. Ceramics for Construction and Ceramic for Techniques. Bangkok: Odeon Store.

[9] Thai Industrial Standards Institute (TISI). 2000. Standard for Concrete Aggregates. Bangkok: Ministry of Industry.

[10] Buasri, K. 2011. Development Tile Roof Cement Board Mixes Coconut Fibers and Bagasse Fibers. Kanchanaburi: Polytechnic Kanchanaburi.

[11] Lertwattanaruk, P. 2012. Properties of Natural Fiber Cement Materials Containing Coconut Coir and Oil Palm Fibers for Manufacture of Building Materials. Pathum Thani: Thammasat University.

[12] Sujarid, C. 1997. Construction Materials for Architecture. Bangkok: Chulalongkorn University Book Center. [13] Nanchai, B., Louhapensang, C. & Saribut, U. 2015. Study and Development from local wisdom of baan Tawai village Chiang Mai. Journal of Industrial Education, 14(1), p.116-120.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2017-04-28

รูปแบบการอ้างอิง

เรืองศรี ภ., เลาหะเพ็ญแสง จ., & เอกวุฒิวงศา ท. (2017). การศึกษากระบวนการใช้ประโยชน์จากวัสดุเหลือใช้ในอุตสาหกรรมเซรามิกส์ เพื่อออกแบบผลิตภัณฑ์ชุมชน. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 16(1), 76–84. สืบค้น จาก https://ph01.tci-thaijo.org/index.php/JIE/article/view/123868

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย