ปัญหาและแนวทางการแก้ไขปัญหาทางการศึกษาของไทยภายใต้กรอบประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน
คำสำคัญ:
การแก้ไขปัญหาทางการศึกษา, คุณภาพการศึกษา, อาเซียน, การปฏิรูปการศึกษาบทคัดย่อ
ในการวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปัญหาและแนวทางการแก้ไขปัญหาทางการศึกษาของไทย ภายใต้กรอบประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ในช่วง 5 ปีที่ผ่านมา คือระหว่างปี พ.ศ. 2555 - 2559 การศึกษาครั้งนี้ใช้วิธีการวิจัยเอกสาร โดยได้เอกสารจำนวน 79 เรื่องที่ผ่านเกณฑ์การคัดเลือกของผู้วิจัย มีการประชุมกลุ่มย่อยผู้เชี่ยวชาญทางการศึกษาเพื่อระดมความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับแนวทางการแก้ไขปัญหาทางการศึกษาของไทย เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบบันทึกข้อมูล การวิเคราะห์ข้อมูลในการวิจัยครั้งนี้ใช้การวิเคราะห์เนื้อหา เพื่อรวบรวม เรียบเรียง สรุปความ จัดหมวดหมู่ จัดอันดับความสำคัญ โดยนำเสนอเป็นความเรียง และตารางประกอบการบรรยาย ผลการวิจัยพบว่า ปัญหาทางการศึกษาของไทยจัดเรียงตามระดับของปัญหา ได้แก่ ปัญหาเกี่ยวกับ (1) คุณภาพการศึกษา (2) ครู (3) ผู้เรียน (4) นโยบายทางการศึกษา (5) โอกาสทางการศึกษา (6) ปัจจัยภายนอกที่ส่งผลต่อการจัดการศึกษา (7) การวิจัยและนวัตกรรม และ (8) ส่วนสนับสนุนการศึกษา ส่วนแนวทางในการแก้ไขปัญหานั้น ได้แก่ (1) การปฏิรูปการผลิตและพัฒนาครู (2) การปฏิรูปการเรียนการสอน (3) การพัฒนานโยบายทางการศึกษา (4) การสร้างเครือข่าย (5) การพัฒนาการอุดมศึกษา (6) การพัฒนาการอาชีวศึกษา (7) การพัฒนาการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย (8) การพัฒนาโรงเรียนขนาดกลางและขนาดเล็ก และ (9) การพัฒนาระบบการประเมินคุณภาพ
เอกสารอ้างอิง
[2] กระทรวงศึกษาธิการ. 2559. กระทรวงศึกษาธิการตั้งเป้าหมายพัฒนาไทยเป็น Education Hub. ค้นเมื่อ 3 มกราคม 2559 จาก https://www.moe.go.th.
[3] UNESCO. 2014. Education Systems in ASEAN+6 Countries: A Comparative Analysis of Selected Educational Issues. Retrieved January 9, 2016, from unesdoc.unesco.org.
[4] คณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. 2545. พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2545. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
[5] พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553, (2553, 22 กรกฎาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่127 ตอนที่ 45ก, หน้า 1 – 3.
[6] สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. 2553. แผนการศึกษาแห่งชาติฉบับปรับปรุง (พ.ศ. 2552-2559): ฉบับสรุป. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
[7] สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. 2559. (ร่าง) กรอบทิศทางแผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2574. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
[8] ประชุม รอดประเสริฐ. 2547. นโยบายและการวางแผน: หลักการและทฤษฎี. กรุงเทพฯ: เนติกุลการพิมพ์.
[9] Scott, John. 1990. A matter of record: Documentary sources in social research. Cambridge: Polity press.
[10] สายัณห์ วงศ์สุรินทร์ และคณะ. 2557. การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดจิตตปัญญาศึกษาเพื่อพัฒนาความมีวินัยของนักเรียนมัธยมศึกษา. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 13(3), น. 74-82.
[11] ประเวศ วะสี. 2553. สู่สังคมแห่งการเรียนรู้ ปฏิรูปทางปัญญา พาชาติออกจากวิกฤต. กรุงเทพฯ: สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน.
[12] กระทรวงศึกษาธิการ. 2559. ศึกษาธิการประกาศความพร้อมเข้าสู่ประชาคมอาเซียน. ค้นเมื่อ 17 มกราคม 2559 จาก https://www.moe.go.th/moe/th/news.
[13] จรวยพร ธรณินทร์. 2550. ภาวะวิกฤตของการศึกษานอกระบบในสังคมไทย. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
[14] SEAMEO Innotech. 2010. Teaching Competency Standards in Southeast Asian Countries: Eleven Country Audit. Manila: SEAMEO Innotech
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
"ข้อคิดเห็น เนื้อหา รวมทั้งการใช้ภาษาในบทความถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน"
