ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีผลต่อทักษะชีวิตของนักเรียน ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 2
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับทักษะชีวิต การอบรมเลี้ยงดูแบบเอาใจใส่ อัตมโนทัศน์ เจตคติต่อการเรียนและแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ของนักเรียน ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 2) เพื่อพัฒนาและตรวจสอบความตรงของโมเดลปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีผลต่อทักษะชีวิตของนักเรียน ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 2 กับข้อมูลเชิงประจักษ์ 3) เพื่อศึกษาผลของการอบรมเลี้ยงดูแบบเอาใจใส่ อัตมโนทัศน์ เจตคติต่อการเรียนและแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ที่มีต่อทักษะชีวิตของนักเรียน ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 2 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษาที่ 2557 สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 2 จำนวน 910 คน จากประชากร 23,920 คน ได้มาจากการสุ่มแบบหลายขั้นตอน ตัวแปรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ตัวแปรแฝงภายใน 4 ตัวแปร ตัวแปรแฝงภายนอก 1 ตัวแปร ซึ่งประกอบด้วยตัวแปรสังเกตได้ 24 ตัวแปร เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบวัด ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีผลต่อทักษะชีวิตของนักเรียน มีค่าความเชื่อมั่นอยู่ระหว่าง .917 ถึง .977 การวิเคราะห์ข้อมูลใช้หลักการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง ผลการวิจัยพบว่า
1) นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 2 มีทักษะชีวิตอยู่ในระดับมาก ( = 2.899, S.D. = .680) ได้รับการอบรมเลี้ยงดูแบบเอาใจใส่อยู่ในระดับมาก (
= 3.643, S.D. = .691) มีอัตมโนทัศน์อยู่ในระดับมาก (
= 3.669, S.D. = .566) มีเจตคติต่อการเรียนอยู่ในระดับมาก (
= 3.542, S.D. = .838) และมีแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์อยู่ในระดับมาก (
= 3.669, S.D. = .621)
2) ความสอดคล้องของโมเดลปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีผลต่อทักษะชีวิตของนักเรียน ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 2 พบว่า โมเดลมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์โดยมีค่าสถิติ (c2 = 211.968, X2/df = 1.743, df = 122, p = .192, RMSEA = .024, RMR = .003, GFI= .987, AGFI = .968, CFI = .998, TLI =.996) ทั้งนี้ตัวแปรในโมเดลสามารถอธิบายความแปรปรวนของตัวแปรทักษะชีวิตของนักเรียน ได้ร้อยละ 84
3) ตัวแปรแฝงที่มีอิทธิพลทางตรงต่อทักษะชีวิตของนักเรียนมี 4 ตัวแปรแฝง ได้แก่ 1) การอบรมเลี้ยงดูแบบเอาใจใส่ (β = .249) 2) อัตมโนทัศน์ (β = .179) 3) เจตคติต่อการเรียน (β = .288) และ4) แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ (β = .272) และตัวแปรแฝงที่มีอิทธิพลทางอ้อมต่อทักษะชีวิตของนักเรียนมี 3 ตัวแปร ได้แก่ 1) การอบรมเลี้ยงดูแบบเอาใจใส่ (β = .552) โดยส่งผ่านตัวแปร อัตมโนทัศน์ เจตคติต่อการเรียนและแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ 2) อัตมโนทัศน์ (β = .104) โดยส่งผ่านตัวแปรแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์และ3) เจตคติต่อการเรียน (β = .143) โดยส่งผ่านตัวแปรแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ ซึ่งตัวแปรที่มีอิทธิพลรวมสูงสุด คือ การอบรมเลี้ยงดูแบบเอาใจใส่ (β = .801)
Article Details
"ข้อคิดเห็น เนื้อหา รวมทั้งการใช้ภาษาในบทความถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน"
References
[2] กรมสุขภาพจิต. 2541. คู่มือดูแลสุขภาพจิตเด็กวัยเรียน. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
[3] สายสมร ยุวนิมิ. 2545. ระบบดูแลช่วยเหลือ นักเรียน: แนวทางหนึ่งในการปฏิรูปการเรียนรู้ของกรมสามัญศึกษา. วารสาร วิชาการ,5(5), น. 71-74.
[4] สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 2. 2555. ข้อมูลสารสนเทศ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. กรุงเทพฯ : กลุ่มงาน ข้อมูลสารเทศ กลุ่มนโยบายและแผน
[5] สุมาลี เทวฤทธิ์. 2553 . ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อทักษะชีวิตของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 จังหวัดกาฬสินธุ์. การศึกษา มหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
[6] วันดี วิถี. 2554. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อทักษะชีวิต ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 จังหวัดศรีสะเกษ การวิเคราะห์กลุ่มพหุ. การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
[7] วนาพร สาชนะ. 2554. การวิเคราะห์จำแนกกลุ่มปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อทักษะชีวิต ของนักเรียนช่วงชั้นที่ 3 ในจังหวัดอุดรธานี. การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการวิจัยการศึกษา มหาวิทยาลัย มหาสารคาม.
[8] อรวรรณ เจาะประโคน. 2551. ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มี อิทธิพลต่อทักษะชีวิตของนักเรียนระดับ ช่วงชั้นที่ 3 สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาศรีสะเกษ เขต 3. การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัย. มหาวิทยาลัยสารคาม
[9] วลีรัตน์ จันทร์เลาะ. 2552. ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความสามารถในการเผชิญและฝ่าฟันอุปสรรคของนักเรียนชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 3 จังหวัดศรีสะเกษ. การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
[10] รักยิ่ง หงส์ประสิทธิ์. 2554. ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อการคิดขั้นสูง ของนักเรียน ชั้นมัธยม ศึกษาปีที่ 3 จังหวัดอุดรธานี. การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการวิจัยการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
[11] นงลักษณ์ วิรัชชัย. 2548. แนวโน้มการวิจัยในยุคสังคมความรู้. วารสารบริหารการศึกษา, 1(2), น. 9-18.
[12] นภเนตร ธรรมบวร. 2545. การพัฒนากระบวนการคิดในเด็กปฐมวัย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
[13] พรสวรรค์ วิรัตน์เศรษฐสิน พรรณี ลีกิจวัฒนะ และไพฑูรย์ พิมดี. 2553. ตัวแปรที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการติดอินเทอร์เน็ตของนักเรียนช่วงชั้นที่ 3 โรงเรียนสังกัดสํานักงานคณะกรรมการการ ศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตพื้นที่การศึกษากรุงเทพมหานครเขต 1. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 9 (2), น. 156-164.