การศึกษาตัวแปรในการออกแบบเพื่อสร้างสภาวะน่าสบายในเรือนไทยประเพณีในภาคกลาง

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาเกี่ยวกับ การหาค่าสภาวะน่าสบายที่เกิดขึ้นภายในเรือนไทยทางภาคกลางของประเทศไทย ซึ่งคำนวณมาจากเรือนไทยตัวอย่าง ที่สร้างมาจากตัวแปรทางการออกแบบที่มีพื้นฐานจากแนวคิดของฤทัย ใจจงรัก ซึ่งเป็นที่ประจักษ์ในเรื่องของการนำสมการทางคณิตศาสตร์มาคำนวณสัดส่วนขนาดเรือนไทย และ แนวคิดการกำหนดองค์ประกอบของเรือนไทย กลุ่มตัวแปรเหล่านั้นสามารถแบ่งออกได้เป็น 10 กลุ่มได้แก่ 1) รูปแบบ และสัดสวนเรือน 2) การวางอาคาร 3) การใช้วัสดุตัวเรือน 4) การวางพื้นเรือน 5) ลักษณะรูปแบบของผนังเรือน 6) ลักษณะหน้าจั่ว 7) ลักษณะวัสดุมุง 8) ลักษณะชนิดฝ้าเพดาน 9) การวางทิศทางอาคาร และ10) สภาพแวดล้อมของที่ตั้งเรือน ในงานวิจัยนี้ เรือนไทยตัวอย่างสามารถถูกสร้างขึ้นจากแนวคิดข้างต้น ทำให้เกิดเรือนไทยตัวอย่างได้ทั้งหมด 72 แบบ  จากนั้นนำลักษณะเรือนไทยที่ได้ในแต่ละแบบมาทำการสร้างเป็นแบบจำลองทางคอมพิวเตอร์ด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์ EDSL Tas Engineering เพื่อคำนวณหาข้อมูล 2 ค่า ได้แก่ ค่าความชื้น และค่าอุณหภูมิ ที่เกิดขึ้นในบริเวณพื้นที่ส่วนห้องนอน ส่วนชาน และส่วนใต้ถุนเรือน ภายใต้เงื่อนไขของเวลาทั้งหมด 365 วัน หรือ 1 ปี โดยแบ่งการเก็บข้อมูลเป็นช่วงๆ ตามฤดูกาล  จากนั้นนำข้อมูลทั้งสองค่าที่ได้มาคำนวณเป็นผลลัพธ์ของสภาวะน่าสบาย โดยมีเขตน่าสบายของกิจชัย จิตขจรวานิช เป็นกรอบในการพิจารณา

ผลการวิจัยพบว่าเรือนไทยตามชุดองค์ประกอบที่ 14 18 และ 31 สามารถทำให้เกิดค่าสภาวะน่าสบายมากที่สุดที่ในฤดูร้อนอยู่ที่ 4.48% ในฤดูฝนอยู่ที่ 10.82% และในฤดูหนาวอยู่ที่ 3.47% และมีค่า 6.25% สำหรับช่วงเวลาตลอดทั้งปี และ มีค่าสภาวะน่าสบายน้อยที่สุดในชุดองค์ประกอบที่ 6 ซึ่งมีค่าสภาวะน่าสบายในฤดูร้อนอยู่ที่ 0.05% ในฤดูฝนอยู่ที่ 0.10% และในฤดูหนาวอยู่ที่ 0.15% และมีค่า 0.20% สำหรับช่วงเวลาตลอดทั้งปี และตัวแปรของการออกแบบเรือนไทยในเรื่องของลักษณะสัดส่วนของเรือนไทย การใส่ฝ้าเพดานภายใน การกำหนดวัสดุของหลังคา การวางทิศทางของเรือน และการกำหนดที่ตั้งของเรือน ต่างก็มีผลต่อการเกิดค่าสภาวะในเรือนไทยจากค่ามากไปน้อยตามลำดับ