การพัฒนาเหตุผลเชิงจริยธรรมโดยการสอนแบบโครงงานคุณธรรม ตามแนวหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง

ผู้แต่ง

  • ฐิติยา เนตรวงษ์ สาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยสวนดุสิต

คำสำคัญ:

เหตุผลเชิงจริยธรรม, โครงงานคุณธรรม, หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาเหตุผลเชิงจริยธรรมของนักศึกษาโดยการสอนแบบโครงงานคุณธรรมตามแนวหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง และเปรียบเทียบเหตุผลเชิงจริยธรรมระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาได้แก่ นักศึกษาหลักสูตรเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต โดยตอนเรียน A1 จำนวน 30 คน เป็นกลุ่มทดลอง และตอนเรียน C1 จำนวน 41 คน เป็นกลุ่มควบคุม ซึ่งทั้งสองกลุ่มลงทะเบียนเรียนวิชาการบูรณาการสารสนเทศ ปีการศึกษา 2558 เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือ แบบวัดเหตุผลเชิงจริยธรรม การวิเคราะห์ข้อมูลโดย ค่าเฉลี่ยเลขคณิต (gif.latex?\overline{x&space;}) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และ t-test ซึ่งผลการศึกษาพบว่า
            1) การพัฒนาเหตุผลเชิงจริยธรรมโดยการสอนแบบโครงงานคุณธรรมตามแนวหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ประกอบด้วย 7 ขั้นตอนคือ 1. ขั้นเตรียมการและปฐมนิเทศ 2. ขั้นการตระหนักรู้และพิจารณาเลือกประเด็นปัญหา 3.ขั้นการรวบรวมประมวลข้อมูลและองค์ความรู้ที่เกี่ยวข้อง 4. ขั้นการจัดทำร่างโครงงานคุณธรรม 5. ขั้นการดำเนินการโครงงานคุณธรรม 6. ขั้นสรุปประเมินผล อภิปราย และเขียนรายงาน และ 7. ขั้นการนำเสนอโครงงานคุณธรรม

            2) เหตุผลเชิงจริยธรรมของกลุ่มทดลองพบว่า ก่อนการทดลองเหตุผลเชิงจริยธรรมโดยภาพรวมมีเหตุผลเชิงจริยธรรมขั้น 4 (gif.latex?\overline{x&space;} = 3.47, S.D. = 1.32) คือ ยึดถืออำนาจของกฎหมาย เมื่อทำการประเมินหลังการทดลองเหตุผลเชิงจริยธรรมอยู่ในขั้นที่ 5 (gif.latex?\overline{x&space;}= 4.21, S.D. = 0.97) คือ ยึดหลักสัญญาประชาคม ยึดหลักความถูกต้อง เมื่อทำการเปรียบเทียบเหตุผลเชิงจริยธรรมระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระดับ.05 โดยภาพรวมกลุ่มควบคุมมีเหตุผลเชิงจริยธรรมขั้น 4 (gif.latex?\overline{x&space;} = 3.73, S.D. = 1.33) คือ ยึดถืออำนาจของกฎหมาย ส่วนกลุ่มทดลองมีเหตุผลเชิงจริยธรรมอยู่ในขั้นที่ 5 (gif.latex?\overline{x&space;} = 4.21, S.D. = 0.97) คือ ยึดหลักสัญญาประชาคม

เอกสารอ้างอิง

[1] ฐิติยา เนตรวงษ์. 2556. การพัฒนาเหตุผลเชิงจริยธรรมโดยวิธีการเรียนรู้แบบร่วมมือด้วยเทคนิคกลุ่มสืบสอบและใช้โครงงาน คุณธรรมเป็นฐาน. วารสารวิจัย มสด., 9(3), น. 67-79.

[2] จินตนา ตันสุวรรณนนท์ และคณะ. 2553. การวิจัยและพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนเพื่อเสริมสร้างคุณธรรมจริยธรรมที่ยั่งยืน ของนักศึกษาในระดับอุดมศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.

[3] Collins, M. and Berge, Z. 1996. Facilitating Interaction in Computer Mediated Online Courses. Available from: https://star.ucc.nau.edu/~moderate/flcc.html. (15 June 2002).

[4] McConnell, D. 2006. E-Learning Groups and Communities. New York: The Society for Research into Higher Education & Open University Press.

[5] Watkins, C. 2005. Classroom as Learning Communities. New York: Routledge.

[6] วันชัย ทรงเมตตา. 2553. พุทธศาสนากับแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง. บัณฑิตศึกษาปริทรรศน์, 6(2), น. 39 - 62.

[7] Sharan, Y. and Sharan, S. 1990. Group investigation cooperation learning. Education Learning. 47(4): pp.17-21.

[8] เขมณัฏฐ์ มิ่งศิริธรรม. 2552. การพัฒนารูปแบบการเรียนบนเว็บเชิงบูรณาการระหว่างการเรียนแบบร่วมมือกับการเรียนร่วมกัน เพื่อส่งเสริมการเรียนด้วยการนำตนเองของนักศึกษา ระดับปริญญาบัณฑิต คณะศึกษาศาสตร์. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Mingsiritham, K. 2009. Development of a Web-Based Learning Model Integrating Cooperative Learning and Collaborative Learning to Enhance Self-Directed Learning of Pre-Service Teacher. Doctoral Dissertation, Educational Communications and Technology, Chulalongkorn University.

[9] สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.2550. คู่มือดำเนินการพัฒนาหลักสูตรพัฒนาผู้นำการเปลี่ยนแปลงเพื่อรองรับ การกระจายอำนาจ สำหรับครูและศึกษานิเทศก์.กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา.

[10] ดุจเดือน พันธุมนาวิน. 2551. การสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับคุณธรรมจริยธรรมในประเทศไทยและต่างประเทศ. กรุงเทพฯ: ศูนย์คุณธรรม.

[11] ธวัชชัย เพ็งพินิจ และคณะ. 2556. การพัฒนาตัวบ่งชี้การประยุกต์ใช้เศรษฐกิจพอเพียง ของธุรกิจชุมชน: กรณีศึกษา หมู่บ้านโฮมสเตย์จังหวัดหนองคาย. วารสารวิจัย มสด., 9(3), น.15-29.

[12] สรรเสริญ อินทรัตน์ และคณะ. 2557. ผลการจัดการเรียนการสอนแบบบูรณาการคุณธรรมจริยธรรมตามแนวคิดหลักปรัชญา ของเศรษฐกิจพอเพียงในรายวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 13(3), น. 113-119.
Intharat, S., et al. 2014. The Effectiveness of an Approach to Integrate Ethics into Information Technology by Following Sufficiency Economy Philosophy, Suan Dusit Rajabhat University. Journal of Industrial Education, 13(3), p. 113-119.

[13] จุฬารัตน์ ณ พิกุล. 2552. การใช้ชุดการสอนกิจกรรมปลูกฝังคุณธรรมตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกลุ่มสาระการเรียนรู้ สังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม ชั้นมัธยมศึกษาปีที่2 โรงเรียนอนุบาลแม่ฟ้าหลวง สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเชียงราย เขต 3.วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.

[14] พนมพร เผ่าเจริญ และคณะ. 2553. โครงการพัฒนากระบวนการเสริมสร้างคุณธรรมแก่ผู้เรียนในระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน ตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.

[15] อภิชา แดงจำรูญ. 2553. การพัฒนารูปแบบการทำโครงงานคุณธรรมโดยใช้แนวคิดการเรียนแบบร่วมมือบนเว็บและการเขียน สะท้อนความดีผ่านบล็อกเพื่อพัฒนาคุณลักษณะความเคารพของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิตสาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2016-04-29

รูปแบบการอ้างอิง

เนตรวงษ์ ฐ. (2016). การพัฒนาเหตุผลเชิงจริยธรรมโดยการสอนแบบโครงงานคุณธรรม ตามแนวหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 15(1), 121–128. สืบค้น จาก https://ph01.tci-thaijo.org/index.php/JIE/article/view/122272

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย