ภาวะผู้นำแบบยั่งยืนในศตวรรษที่ 21 ภายใต้กรอบการศึกษาประเทศไทย 4.0
Article Sidebar
เผยแพร่แล้ว:
ส.ค. 31, 2017
คำสำคัญ:
ภาวะผู้นำแบบยั่งยืน ศตวรรษที่ 21 กรอบการศึกษากับประเทศไทยยุค 4.0
Main Article Content
บทคัดย่อ
ภาวะผู้นำแบบยั่งยืน มุ่งวิเคราะห์รูปแบบภาวะผู้นำแบบยั่งยืนในศตวรรษที่ 21 ภายใต้กรอบการศึกษาประเทศไทย 4.0 เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพจากการวิเคราะห์เอกสารในการเก็บข้อมูล สู่การวิเคราะห์ผลอาศัยการวิเคราะห์ คือ การลดทอนข้อมูล การจัดระบบข้อมูล การตีความ นำไปสู่บทสรุป ซึ่งภาวะผู้นำแบบยั่งยืนในศตวรรษที่ 21 ภายใต้กรอบการศึกษาประเทศไทย 4.0 มี 6 องค์ประกอบสำคัญคือ 1) บทบาทผู้นำแบบมืออาชีพ 2) ผู้นำภายใต้การเปลี่ยนแปลง 3) ทักษะผู้นำยุค 4.0 ในศตวรรษที่ 21 4)การพัฒนาที่ก้าวทันความเปลี่ยนแปลง 5) การสร้างสรรค์และการใช้พลังสร้างสรรค์ และ 6) การประเมินผลที่ยึดสภาพจริง
Article Details
How to Cite
สุขมาตย์ อ., เจดามาน พ., พิมดี ไ., บัวระพันธ์ ข., & ยืนยง โ. (2017). ภาวะผู้นำแบบยั่งยืนในศตวรรษที่ 21 ภายใต้กรอบการศึกษาประเทศไทย 4.0. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 16(2), 1–7. สืบค้น จาก https://ph01.tci-thaijo.org/index.php/JIE/article/view/120179
บท
บทความปริทัศน์
"ข้อคิดเห็น เนื้อหา รวมทั้งการใช้ภาษาในบทความถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน"
References
[1] Pornchai Jedaman; Paitoon Pimdee & et al. N.2017. Human Resource : Dimension and Dynamicfor the 21st Century Management. Bangkok: Sutpaisalbuilder
[2] Office of the Education Council. N.2017. Policy and Strategy of the Quality Education. Bangkok: Office.
[3] Teera Rutcharoen. N2010. Management Professional of Education Reform for Second Reform and External Third Assessment. 5thed. Bangkok: Kalfrang.
[4] Preyaporn Wounganutaroat. N.2003. Academic Management. Bangkok: Pimdee.
[5] Jompoung Moungklonvanit. N.2013. Management of Organization and Educational Personnel.2nd ed. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
[6] Suwit Mesintree. N.2013. Chang the World: Adjust Thailand. Bangkok: Pimdee.
[7] Kasream Mesintree. N.2016. Strategy and Thailand 4.0 Reform. Bangkok: Ministry of Education.
[8] Barro, Robert j. 1991. Economic Growth in a Cross Section of Countries. Quarterly Journal of Economics, vol.106, p. 407-443.
[9] Harmon, Colm, Hessel Oosterbeek, and Ian Walker. 2003. The Returns to Education: Micro economics. Journal of Economic Surveys, vol.17, p. 115- 155.
[2] Office of the Education Council. N.2017. Policy and Strategy of the Quality Education. Bangkok: Office.
[3] Teera Rutcharoen. N2010. Management Professional of Education Reform for Second Reform and External Third Assessment. 5thed. Bangkok: Kalfrang.
[4] Preyaporn Wounganutaroat. N.2003. Academic Management. Bangkok: Pimdee.
[5] Jompoung Moungklonvanit. N.2013. Management of Organization and Educational Personnel.2nd ed. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
[6] Suwit Mesintree. N.2013. Chang the World: Adjust Thailand. Bangkok: Pimdee.
[7] Kasream Mesintree. N.2016. Strategy and Thailand 4.0 Reform. Bangkok: Ministry of Education.
[8] Barro, Robert j. 1991. Economic Growth in a Cross Section of Countries. Quarterly Journal of Economics, vol.106, p. 407-443.
[9] Harmon, Colm, Hessel Oosterbeek, and Ian Walker. 2003. The Returns to Education: Micro economics. Journal of Economic Surveys, vol.17, p. 115- 155.