แนวทางการออกแบบรูปลักษณ์เครื่องประดับไทยร่วมสมัยที่ตอบสนองความพึงพอใจของกลุ่มผู้บริโภค

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ของการวิจัย ดังนี้ 1) เพื่อสร้างแนวทางและออกแบบรูปลักษณ์เครื่องประดับไทยร่วมสมัย 2) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของกลุ่มผู้บริโภคต่อการออกแบบรูปลักษณ์เครื่องประดับไทยร่วมสมัยสำหรับสตรี ซึ่งนำองค์ความรู้จากแนวคิดของการออกแบบเครื่องประดับลักษณะไทยผสมกับลักษณะตะวันตก โดยการนำเอาลักษณะเฉพาะ ลวดลาย หรือสัญญะที่ปรากฏในรูปแบบถนิมพิมพาภรณ์มาผสมผสานกับอัตลักษณ์เครื่องประดับตะวันตกใน 3 สไตล์ คือ โกธิค อาร์ตนูโว และอาร์ต  เดคโค เพื่อให้ได้รูปลักษณ์ใหม่ที่มีสไตล์แตกต่างกันและยังคงกลิ่นอายของความเป็นไทยที่สามารถสวมใส่ได้จริงในบริบทสังคมปัจจุบัน และตอบสนองความพึงพอใจของกลุ่มผู้บริโภคในเชิงพาณิชย์

โดยทำการศึกษาความพึงพอใจของกลุ่มผู้บริโภคต่อการออกแบบรูปลักษณ์เครื่องประดับไทยร่วมสมัยสำหรับสตรีตามแนวทางการออกแบบรูปลักษณ์เครื่องประดับ จำนวน 14 ชุด จากกลุ่มตัวอย่างที่เป็นเพศหญิง จำนวน 100 คน โดยการเลือกแบบเจาะจงบุคคลที่มีบุคลิกภาพการแต่งกาย 4 กลุ่ม คือ 1. สไตล์คลาสสิค (Classic Style) 2. สไตล์ธรรมชาติ (Natural Style) 3.สไตล์โรแมนติก (Romantic Style) และ 4. สไตล์ดรามาติค (Dramatic Style)

ผลการศึกษาพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่มีความพึงพอใจต่อการออกแบบรูปลักษณ์เครื่องประดับไทยร่วมสมัย ชุดพริ้ง มากที่สุด รองลงมาคือชุดสิงห์อโยธยา และชุดข้าวหลามตัด ตามลำดับ