การวิเคราะห์องค์ประกอบสมรรถนะการสอนของครูภาษาไทยสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบสมรรถนะการสอนของครูภาษาไทยสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา ด้านความรู้ ทักษะ และคุณลักษณะ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ คือ ครูภาษาไทย สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา (สอศ.) ในปีการศึกษา 2557 จำนวน 350 คน โดยใช้วิธีสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม มีค่าความเชื่อมั่น () เท่ากับ 0.954 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ (Exploratory Factor Analysis: EFA)
ผลการวิจัยพบว่า สมรรถนะการสอนของครูภาษาไทยด้านความรู้ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) ความรู้ด้านจิตวิทยาการศึกษา 2) ความรู้ด้านหลักสูตร และการประเมินผลการเรียนรู้วิชาภาษาไทย 3) ความรู้ในการสอนวิชาภาษาไทย 4) ความรู้ด้านกฎหมายการศึกษา และ 5) ความรู้ในการใช้สื่อการสอน ซึ่งทั้ง 5 องค์ประกอบ สามารถอธิบายสมรรถนะการสอนของครูภาษาไทย ด้านความรู้ ได้ร้อยละ 70.898 สมรรถนะการสอนของครูภาษาไทยด้านทักษะประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) ทักษะการสอน และการประเมินผลการเรียนรู้ 2) ทักษะด้านการใช้สื่อการสอน 3) ทักษะด้านการใช้จิตวิทยาการสอนภาษาไทย และ 4) ทักษะด้านการใช้ภาษาไทย ซึ่งทั้ง 4 องค์ประกอบ สามารถอธิบายสมรรถนะการสอนของครูภาษาไทยด้านทักษะ ได้ร้อยละ 60.551 และสมรรถนะการสอนของครูภาษาไทยด้านคุณลักษณะประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) คุณลักษณะด้านบุคลิกภาพและจรรยาบรรณวิชาชีพทางการศึกษา 2) คุณลักษณะด้านประสิทธิภาพของการสอนและการพัฒนาชุมชน 3) คุณลักษณะด้านความมีปฏิสัมพันธ์และเสียสละ และ 4) คุณลักษณะด้านความทันสมัยและความริเริ่มสร้างสรรค์ผลงานด้านภาษาไทย ซึ่งทั้ง 4 องค์ประกอบ สามารถอธิบายสมรรถนะการสอนของครูภาษาไทยด้านคุณลักษณะ ได้ร้อยละ 64.012
Article Details
"ข้อคิดเห็น เนื้อหา รวมทั้งการใช้ภาษาในบทความถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน"
References
[2] รุ่ง แก้วแดง. 2547. ปฏิวัติการศึกษาไทย. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ : มติชน.
[3] สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. 2551.เทคนิคการประเมินผลในชั้นเรียน.กรุงเทพฯ : สํานักทดสอบทางการศึกษา.
[4] สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. 2551.ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ตาม หลักสูตรแกนกลางทางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา.
[5] เชาวนี นาโควงศ์. 2551. สมรรถนะการปฏิบัติงานของครูผู้สอนในโรงเรียนการศึกษาพิเศษสังกัด สํานักงานคณะกรรมการการ ศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
[6] ชุติกาญจน์ สกุลเดช. 2552. การวิเคราะห์องค์ประกอบปัจจัยที่สัมพันธ์กับประสิทธิภาพการสอนของครูคณิตศาสตร์ในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษากาฬสินธุ์ เขต 3. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัย การศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
[7] พรรณี ลีกิจวัฒนะ. 2553. การประเมินความจำเป็นในการพัฒนาสมรรถภาพครูเทคโนโลยีสารสนเทศระดับมัธยมศึกษาตอนต้น ของโรงเรียนสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 10(1), น.11–20.
[8] วาสนา แสงงาม. 2552. สมรรถนะการสอนที่สัมพันธ์กับประสิทธิภาพการสอนของครูคณิตศาสตร์ช่วงชั้นที่ 3–4. วิทยานิพนธ์ ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
[9] ไพบูรณ์ จารีต. 2553. สมรรถนะของข้าราชการครูกรุงเทพมหานครเขตยานนาวา กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษา ศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
[10] ภัทรภร ไตรบุตร. 2556. การวิเคราะห์องค์ประกอบที่ส่งเสริมการทำวิจัยของอาจารย์ มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 12(2), น.85–94.
[11] Hair, J. F., Jr., Anderson, R. E., Tatham, R. L. and Black, W. C. 1995. Multivariate Data Analysis. 3rd ed. New York: Macmillan Publishing Company.