The Study of e-Learning Readiness of Undergraduate Students of Suan Dusit Rajabhat University
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study aimed to 1) investigate the readiness for e-learning of the undergraduate students at Suan Dusit Rajabhat University, and 2) compare the readiness for e-learning of the undergraduate students in different faculties at Suan Dusit Rajabhat University. The study sample was selected from 2,165 undergraduate students registering in Semester 1 Academic Year 2556. The sample size was determined by Krejcie and Morgan’s Formula, and the sample was selected with the simple random sampling method. The study instrument used to collect the data was the questionnaire with 27 items, to assess the students’ readiness for e-learning in six aspects. The statistics used for data analysis in this research consisted of mean, standard deviation, one way ANOVA, and Scheffe’s pair difference analysis. The research study revealed the following findings as follows. Firstly, the overall result of the students’ readiness for e-learning was in a high degree, with the IT students’ level of readiness as the highest of all. Secondly, in particular aspects, most of the students were ready for e-learning with the leading level of readiness for online links and skills. Thirdly, the comparative study of the students’ readiness for e-learning showed a statistically significant difference of readiness for e-learning, at the rate of 0.5. Namely, the students in the Faculties of Nursing, Management Science and Humanities and Social Sciences and the School of Tourism and Hospitality Management had the higher level of readiness for e-learning than the students in the Faculty of Education and the School of Culinary Arts. Meanwhile, the students in the Faculty of Science and Technology had the higher level of readiness for e-learning than the students in the Faculty of Education and Schools of Culinary Arts and Tourism and Hospitality Management.
Article Details
"The opinions and contents including the words in papers are responsibility by the authors."
"ข้อคิดเห็น เนื้อหา รวมทั้งการใช้ภาษาในบทความถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน"
References
[2] นภาภรณ์ ฉัตรมณีรุ่งเจริญ. 2555. การศึกษาการยอมรับการจัดการเรียนรู้แบบอีเลิร์นนิงของอาจารย์และนิสิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน. Veridian E-Journal, 5(2), น. 388-402.
[3] รัชนีวรรณ ตั้งภักดี. 2556. รูปแบบการจัดการงานอีเลิร์นนิงของสถาบันอุดมศึกษาในประเทศไทย: บทสรุปและบทเรียนจากสถาบันที่มีประสบการณ์. การประชุมวิชาการระดับชาติด้านอีเลิร์นนิง 2556, น. 447-458.
[4] Saekow, A. and Samson, D. 2011. E-Learning Readiness of Thailand’s Universities Comparing to the USA’s Cases. International Journal of e-Education, e-Business, e-Management and e-Learning, 1(2), pp. 126-131.
[5] Fageeh, A. 2011. EFL students’ readiness for elearning: factors influencing e-learning acceptance of the BlackboardTM in a Saudi University. The JALT Call Journal, 7(1), 19-42.
[6] เสมอกาญจน์ โสภณหิรัญรักษ์ และ ปราวีณยา สุวรรณ รัฐโชติ. 2555. มุมมองของผู้สนับสนุนการเปลี่ยนแปลงในโปรแรกมอีเลิร์นนิงเพื่อการส่งเสริมการนำการเรียนการสอนแบบอีเลิร์นนิงไปใช้ในระดับอุดมศึกษา. การประชุมวิชาการระดับชาติด้านอีเลิร์นนิง 2555, น.73-80.
[7] ผกาสิน พูนพิพัฒน์ ภัทรชัย ลลิตโรจน์วงศ์ และ พิชัย สดภิบาล. 2546. องค์ประกอบที่ต้องคำนึงถึงในการพัฒนา e-Learning. วารสาร Nectec, น.23-32.
[8] อลิสา ทรงศรีวิทยา. 2554. ความพร้อมของนักศึกษาสาขาวิชาคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี ที่มีต่อการเรียนแบบอีเลิร์นนิ่ง. การประชุมวิชาการระดับชาติด้านอีเลิร์นนิง 2554, น. 568-572.
[9] Aydin, C. H., and Tasci, D. 2005. Measuring Readiness for e-Learning: Reflections from an Emerging Country. Educational Technology & Society, 8 (4), pp. 244-257.
[10] บุศรินทร์ ผัดวัง และสุภาภรณ์ อุดมลักษณ์. 2554. ความพร้อมในการเรียนรู้ด้วยตนเองของนักศึกษาพยาบาล วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนีนครลำปาง. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 21(2), น. 74-84.
[11] อัญชลีกร วิสิทธิ์วงษ์ และมธุรดา ม่วงมัน. 2554. การศึกษาความคิดเห็น ความพร้อมและการยอมรับในการเรียนการสอนแบบ e-Learning ของอาจารย์วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนี นครสวรรค์ประชารักษ์นครสวรรค์. วารสารการพยาบาลและการศึกษา, 4 (1), น. 17-28.
[12] ไพศาล จันทรังษี และ ชิษณุพงศ์ ทองพวง. 2556. ความพร้อมในการเรียนรู้ด้วยตนเองของนักศึกษาระดับปริญญาเอก สาขาการจัดการภาครัฐและเอกชน. การประชุมวิชาการระดับชาติด้านอีเลิร์นนิง 2556, น. 482-487.
[13] เจือจันทน์ วัฒกีเจริญ และ ปรัชญนันท์ นิลสุข. 2556. ความพร้อมในการเรียนด้วยอีเลิร์นนิงของนักศึกษาพยาบาลระดับปริญญาเอก. การประชุมวิชาการระดับชาติด้านอีเลิร์นนิง 2556, น. 491-496.
[14] จิระ จิตสุภา ปรัชญนันท์ นิลสุข และ นวลศรี สงสม. (2556). ความพร้อมในการเรียนด้วยอีเลิร์นนิงของนักศึกษาระดับปริญญาตรี สาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศ. การประชุมวิชาการระดับชาติด้านอีเลิร์นนิง 2556, น.459-464.
[15] Watkins, R. , Leigh, D. and Triner, D. 2004. Assessing Readiness for E-Learning. Performance Improvement Quarterly. 17(4) ;2004 ; pp. 66-79.
[16] Yuan, Williams, B., Fang, and Pang. 2012. Chinese baccalaureate nursing students' readiness for self-directed learning. Nurse Education Today, 32, 427-431, doi :10.1016/j.nedt.2011.03.005.
[17] El-Gilany, A-H., Abusaad, F.E.S. 2012. Selfdirected learning readiness and learning styles among Saudi undergraduate nursing students, Nurse EducationToday. doi:10.1016/j.nedt.2012.05.003
[18] Hung, Chou, Chen, and Own. 2010. Learner readiness for online learning: Scale development and student perceptions. Computer & Education. 55(2010), pp. 1080-1090:
[19] มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต. 2552. แผนกลยุทธ์มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิตประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2552-2556. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.