The THE STUDY OF DUST PARTICLES SMALLER THAN 10 MICONS IN A FUEL SERVICE STATION, MUEANG DISTRICT, BURI RAM PROVINCE
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาปริมาณอนุภาคฝุ่นขนาดเล็กกว่า 10 ไมครอน ในสถานีบริการน้ำมันเชื้อเพลิง อำเภอเมือง จังหวัดบุรีรัมย์ ในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาหาความเข้มข้น และจำแนกขนาดของฝุ่นที่เล็กกว่า 10 ไมครอน รวมถึงประเมินความเสี่ยงการรับสัมผัสอนุภาคที่มีขนาดเล็กกว่า 10 ไมครอน ของพนักงานทำการเก็บตัวอย่างแบบติดตัวบุคคล (Personal Air Sampling) จากจุดเก็บตัวอย่างทั้งหมด 7 จุด ในสถานีบริการน้ำมันเชื้อเพลิง ที่มีหัวจ่ายน้ำมันตั้งแต่ 18 หัวจ่ายขึ้นไป และมีร้านสะดวกซื้อ ร้านกาแฟ ผลการวิจัยพบว่าปริมาณอนุภาคฝุ่นที่มีขนาดเล็กกว่า 10 ไมครอนที่มีค่าความเข้มข้นมากที่สุดเท่ากับ 0.00125 mg/m3 และน้อยที่สุด มีค่าเท่ากับ 0.00025 mg/m3 เมื่อนำมาวิเคราะห์หาการกระจายขนาดโดยการใช้กล้องจุลทรรศน์แบบการเทียบขนาด พบว่าเป็นฝุ่นขนาด 2-3.5 ไมครอนมีปริมาณมากที่สุด ซึ่งฝุ่นใหญ่ที่สุดมีขนาด 10 ไมครอนและเล็กที่สุดมีขนาด 1.53 ไมครอน จากนั้นนำมาประเมินความเสี่ยงในการรับสัมผัสของพนักงานพบว่าผลการประเมินระดับความเสี่ยงจากความสัมพันธ์ระหว่างค่าความเข้มข้นของฝุ่นขนาดเล็กกว่า 10 ไมครอน กับระดับความถี่การได้รับสัมผัสทั้งหมดจำนวน 7 จุด มีค่าคะแนนเท่ากับ 5 คะแนน ซึ่งจัดอยู่ในระดับความเสี่ยงที่ยอมรับได้ เป็นระดับที่ไม่ก่อให้เกิดผลเสียหายต่อสถานะสุขภาพ ไม่เพิ่มอัตราป่วยหรือตาย ไม่มีผลต่อการผลิต ทั้งนี้ถึงแม้ว่าจะมีค่าไม่เกินมาตรฐาน แต่ก็อาจจะมีแนวโมที่จะสูงขึ้นเนื่องจากมีการจราจรของรถยนต์ที่เพิ่มมากขึ้นจึงควรจัดให้มีการตรวจวัดคุณภาพอากาศอย่างต่อเนื่อง จัดสรรสิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อการมีสุขภาพที่ดี มีการจัดการพัฒนาทักษะส่วนบุคคลของพนักงานในการให้ความรู้เกี่ยวกับเรื่องฝุ่นละอองที่มีผลต่อสุขภาพรวมถึงการป้องกันอันตรายจากฝุ่นละออง จัดให้มีอุปกรณ์ป้องกันอันตรายที่มีคุณภาพ และเพียงพอต่อการใช้งานของพนักงาน
Article Details
เนื้อหาและข่อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการ เทคโนโลยี พลังงาน และสิ่งแวดล้อม บัณฑิตวิทยาลัย วิทยาลัยเทคโนโลยีสยาม ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือว่าร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการ เทคโนโลยี พลังงาน และสิ่งแวดล้อม บัณฑิตวิทยาลัย วิทยาลัยเทคโนโลยีสยาม ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ เทคโนโลยี พลังงาน และสิ่งแวดล้อม บัณฑิตวิทยาลัย วิทยาลัยเทคโนโลยีสยาม หากบุคคล หรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมด หรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อ หรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาต เป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิชาการ เทคโนโลยี พลังงาน และสิ่งแวดล้อม บัณฑิตวิทยาลัย วิทยาลัยเทคโนโลยีสยาม เท่านั้น
References
กรมโรงงานอุตสาหกรรม. “ตำราระบบบำบัดมลพิษอากาศ”. พิมพ์ครั้งที่ 2. ศูนย์บริการวิชาการแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ, 2550.
ประกาศกรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน. “ขีดจำกัดความเข้มข้นของสารเคมีอันตราย 2560” ประกาศใน
ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 134 ตอนพิเศษ 104 ง. วันที่22 กันยายน 2547., 2560.
เบญจวรรณ ธงริ้ว. “การประเมินความเสี่ยงด้านสุขภาพของประชากรในจังหวัดราชบุรี จากการรับสัมผัสโลหะในฝุ่นละอองขนาดไม่เกิน 10 ไมครอน (PM10)”. (วิทยานิพนธ์มหาบัณทิต), มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2558.
สมานชัย เลิศกมลวิทย์. “การหาปริมาณฝุ่นขนาดเล็ก (PM2.5 PM2.5-10 PM10) และความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณฝุ่นในบรรยากาศภายในอาคาร และฝุ่นที่บุคคลได้รับ”. (วิทยานิพนธ์มหาบัณทิต), 2543.
สำนักงานสถิติจังหวัดบุรีรัมย์. (ออนไลน์) ได้จาก http://www.buriram.co.th, 2561.