เว็บไซต์ภูมิปัญญาท้องถิ่น “ของดี๋ด่านเกวียน” สำหรับการประชาสัมพันธ์และส่งเสริมการขายสินค้าชุมชน จังหวัดนครราชสีมา
คำสำคัญ:
ภูมิปัญญา, ของดี๋ด่านเกวียน, เว็บไซต์บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ออกแบบและพัฒนาระบบเว็บไซต์ภูมิปัญญาท้องถิ่น “ของดี๋ด่านเกวียน” ใช้สำหรับการประชาสัมพันธ์และส่งเสริมการขายสินค้าชุมชนตำบลด่านเกวียน จังหวัดนครราชสีมา 2) เพื่อประเมินประสิทธิภาพของระบบและความพึงพอใจของผู้ใช้งานเว็บไซต์ ฯ สำหรับขั้นตอนการดำเนินงาน ประกอบด้วย 1) การศึกษาปัญหาและรวบรวมข้อมูลธุรกิจ 2) การวิเคราะห์และออกแบบระบบ 3) พัฒนาเว็บไซต์ ฯ ด้วยระบบการจัดการเนื้อหาของเว็บไซต์โดยใช้โปรแกรม WordPress และ โปรแกรม phpMyAdmin ในการบริหารจัดการฐานข้อมูล 4) ทดสอบระบบ 5) ประเมินประสิทธิภาพของระบบจากผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 3 คน และ 6) ประเมินความพึงพอใจในการใช้งานจากกลุ่มตัวอย่างผู้ใช้งานเว็บไซต์ จำนวน 384 คน โดยมีเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบประเมินประสิทธิภาพของระบบ และแบบประเมินความพึงพอใจของผู้ใช้งาน และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ยและค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า เว็บไซต์ภูมิปัญญาท้องถิ่น “ของดี๋ด่านเกวียน” ฯ ช่วยเพิ่มช่องทางการส่งเสริมการขายและประชาสัมพันธ์สินค้าชุมชนด่านเกวียนผ่านระบบออนไลน์ ทำให้ร้านค้าในชุมชนเป็นที่รู้จักมากขึ้นทั้งลูกค้าภายในประเทศและต่างประเทศ นอกจากนี้ ผลการประเมินประสิทธิภาพระบบจากผู้เชี่ยวชาญมีผลการประเมินโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ซึ่งมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.55 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.13 โดยผู้เชี่ยวชาญให้ความสำคัญมากที่สุดคือ ด้านกระบวนการทำงานของระบบ รองลงมาคือ ด้านการประมวลผลการทำงานของระบบ และด้านความปลอดภัยของระบบ และผลการประเมินความพึงพอใจของผู้ใช้งานโดยรวม พบว่า มีความพึงพอใจมากที่สุด ซึ่งมีค่าเฉลี่ย เท่ากับ 4.42 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เท่ากับ 0.30 โดยด้านที่ผู้ใช้งานให้ความสำคัญมากที่สุดคือ ด้านการติดต่อผู้ใช้ รองลงมาคือ ด้านประโยชน์/การนำไปใช้ และด้านเนื้อหา
เอกสารอ้างอิง
กัลยา วาณิชยบัญชา. (2552). การวิเคราะห์สถิติ: สถิติเพื่อการตัดสินใจ. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชีมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
เพียรพา เลี่ยมสววรค์. (2560). กลยุทธ์การประกอบการและความสามารถในการแข่งขันของบริษัท อาร์รแอนด์ดี พรีซิชั่น จำกัด. วิทยาศาตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการจัดการอุตสาหกรรม. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครินทร์. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 133-150.
มิติชนออนไลน์. (2564, 27 ตุลาคม). พิษโควิดระบาด ทำหมู่บ้านเครื่องปั้นดินเผาด่านเกวียนซบเซา. มติชนออนไลน์. สืบค้นจาก https://www.youtube.com/ watch?v=yyE6kheM6G0.
รพีภัทร มานะสุนทร, มหาชัย สัตย์ธำรงเธียร และ ปวริศร์ มาเกิด. (2558). การพัฒนาเว็บไซต์ และการสร้างสังคมออนไลน์ เพื่อประชาสัมพันธ์ธุรกิจชุมชน ในเขตอำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม. พิมพ์ครั้งที่ 1. นครปฐม: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ วิทยาเขต ศาลายา.
วีระนันท์ คำนึงวุฒิ และ อัญชนา กลิ่นเทียน. (2565). การพัฒนารูปแบบสื่อประชาสัมพันธ์และการตลาดออนไลน์ สำหรับสินค้า OTOP ในประเทศไทย กรณีศึกษาสินค้า OTOP จังหวัดนครนายก. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม 7(2), 32-33.
ศรีนวล ฟองมณี. (2560). วงจรการพัฒนาระบบ. สืบค้นจาก http://cmruir.cmru.ac.th/bitstream/123456789/ 1311/5/Chapter%202.
ศิโรรัตน์ ไกรสุริยวงศ. (2565). ความต้องการพัฒนาระบบสารสนเทศเพื่อการบริหารจัดการของครูโรงเรียนเอกชน สังกัดสำนักบริหารงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน จังหวัดปทุมธานี. สืบค้นจาก https://dric.nrct.go.th/Search/SearchDetail/212409.
สมชาติ ปิติสุทธิ. การใช้สื่อ Social Media ในการต่อยอดธุรกิจร้านอาหาร Street Food. บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต.
สืบศักดิ์ สิริมงคลกาล, สาธิต ทิมวัฒนบรรเทิง, วิรุณ ตั้งเจริญ, พฤทธิ์ ศุภเศรษฐศิริ. (2563). การพัฒนาระบบและกลไกการดำรงอยู่ของเครื่องปั้นดินเผาด่านเกวียนท่ามกลางกระแสโลกาภิวัตน์. วารสารสถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ.
Enable survey. (2565). การวิเคราะห์ SWOT Analysis. สืบค้นจาก https://www.enablesurvey.com/article-detail/b8244f 25-731a-46b7-8881-cc2fbdca7607/swot.
Freeman, R. E. (1984). Strategic Management: A Stakeholder Approach. MA: Pitman.
Post, J. E., Lawrence, A. T., & Weber, J. (2002). Business and society: Corporate strategy, public policy, ethics. Boston, MA: McGraw-Hill.
Puksawadde, A., Rerkkang, P., & Jirasophon, P. (2015). Strategic Public Relations through Online Social Media. Journal of Public Relations and Advertising, 8(2), 15-29.
