การศึกษาสมบัติของสีผงจากธรรมชาติสำหรับผสมยางพารา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสมบัติทางกายภาพของสีผงจากธรรมชาติสำหรับผสมยางพารา 2) ศึกษาสมบัติเชิงกลของยางพาราที่ผสมสีผงจากธรรมชาติ และ 3) เพื่อเปรียบเทียบสมบัติทางกายภาพและสมบัติเชิงกลระหว่างสีผงจากธรรมชาติและสีผงสังเคราะห์ โดยวิธีการดำเนินการวิจัย ผู้วิจัยได้นำพืชธรรมชาติ ซึ่งเป็นพืชสด ได้แก่ ขมิ้นและกะเพรา และกากพืช ได้แก่ กากชาไทย กากชาเขียว และกากกาแฟ มาผลิตเป็นผงสีสำหรับยางพารา ทำการทดสอบสมบัติทางกายภาพของผงสี โดยศึกษาลักษณะของสีที่ได้ ความเป็นกรด-เบส และความหนาแน่น จากนั้นศึกษาสมบัติเชิงกลของยางพาราผสมสีผงจากธรรมชาติแต่ละชนิด ด้วยการทดสอบสมบัติด้านความแข็ง ความต้านทานต่อแรงดึง และการยืดตัว ณ จุดขาด โดยเปรียบเทียบกับสีสังเคราะห์ที่ใช้กันโดยทั่วไป

ผลการวิจัย พบว่า สีผงจากธรรมชาติ ได้แก่ ขมิ้น กระเพรา กากชาไทย กากชาเขียว และ กากกาแฟ ให้สี เหลือง เขียวแก่ น้ำตาลเทา เขียวอ่อน และน้ำตาลอมม่วง ตามลำดับ โดยสีผงจากธรรมชาติให้สมบัติความเป็นกรด-เบส อยู่ที่ pH 5.5 - 7 ซึ่งใกล้เคียงกับยางพารา จึงสามารถบดผสมเข้ากับยางได้ และสีผงจากธรรมชาติค่าความหนาแน่นน้อยกว่าสีสังเคราะห์ และจากการศึกษาสมบัติเชิงกลของสีผงจากธรรมชาติผสมกับยางพารา ได้แก่ ความต้านทานต่อแรงดึง และ การยืด ณ จุดขาด และความแข็ง พบว่า สีผงจากธรรมชาติให้ค่าใกล้เคียงกัน และเมื่อเปรียบเทียบสมบัติทางกายภาพและสมบัติเชิงกล พบว่า สีผงจากธรรมชาติมีค่าน้อยกว่าสีสังเคราะห์เพียงเล็กน้อย ซึ่งสามารถนำไปใช้ผสมกับยางพาราทดแทนสีสังเคราะห์ได้