การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนการสอนวิทยาการคำนวณโดยใช้โครงงานเป็นฐานในเทคโนโลยี IoT เพื่อเสริมสร้างสมรรถนะเชิงคำนวณและความเป็นนวัตกรสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายที่มีระดับความสามารถต่างกัน
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this descriptive research was: To design a project-based computational science teaching model for developing IoT technology to enhance computational competencies and innovators for high school students with different skill levels. Study the results of using the project as a base. And presenting the use of the project as a base Population group 1 is high school students. (Mathayom 4 - 6) Group 2: Experts in teaching and learning formats. Sample group, group 1, Mathayom 4 students, Chaibadan Pittayakhom School Under the Lopburi Secondary Educational Service Area Office, 110 people, Group 2, 5 experts in computational science teaching methods. Analyzed through ANOVA statistical values to analyze multiple population groups. Finding the reliability of the draft model (IOC), it was found that the format for teaching computational science using projects as a basis is as follows: Step 1: Identifying the problem, scope, and issues (Issues). Step 2: Planning, specifying variables to be complete. (Plan) Step 3 Action (Do) Step 4 Summarize what has been learned (Aggregate) Step 5 Presentation (Present) and Step 6 Evaluate (Evaluate) The results of the analysis of the innovator assessment found that the groups had different levels of students before studying. After studying, there were no differences between groups. and within groups, that is, learners, skilled groups, medium groups, and weak groups There is a higher behavior of creating innovators after studying than before studying, with statistical significance at the .05 level. The format presented to the experts had a quality that passed the specified criteria (IOC value = 0.91) and when considering the evaluation items for every topic, it was found that The reliability (IOC) was at an acceptable level. It shows that the appropriateness of the content and teaching activity plan are appropriate. and can be used
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Copyright of all articles published is owned by CRMA Journal.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง นโยบายและจุดเน้นของกระทรวงศึกษาธิการ ประจำ ปีงบประมาณ พ.ศ.2566. กรุงเทพฯ (2566).
Bonwell, Charles C., and James A. Eison Active learning: Creating excitement in the classroom. ERIC Digest. [Online] Available (1991).
Meyers, C. & Jones, T. B. Promoting Active Learning: Strategies for the College Classroom. San Francisco: Jossey-Bass. (1993).
Felder, R. M. and Brent, R., Active Learning: An Introduction. (online) Available: http://www.ncsu.edu /unity/lockers/users/f/felder/public/ Papers/ALpape(ASQ).pdf. Retrieved 2 May 2023 (2009).
Dyer, J., Gregersen, H. B., & Christensen, C. M. The innovator’ s DNA: Mastering The five skills of disruptive innovators. Harvard Business. (2011).
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี กระทรวงศึกษาธิการ, คู่มือรายวิชาพื้นฐานวิทยาศาสตร์เทคโนโลยี (วิทยาการคำ นวณ) ตามมาตรฐานการเรียนรู้และตัวชี้วัด กลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี กระทรวงศึกษาธิการ. (2561).
ทิศนา แขมมณี, ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2562).
ดุษฎี โยเหลา และคณะ, การศึกษาการจัดการเรียนรู้แบบ PBL ที่ได้จากโครงการสร้างชุดความรู้เพื่อสร้างเสริมทักษะแห่งศตวรรษที่ 21 ของเด็กและเยาวชน: จากประสบการณ์ความสำ เร็จของโรงเรียนไทย. กรุงเทพฯ: หจก.ทิพยวิสุทธิ์, (2557).
วิจารณ์ พาณิ, วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรีสฤษดิ์วงศ์. สืบค้นจาก http://www.noppawan.sskru.ac.th, (2555).
อัญชลี ทองเอม. การเรียนรู้โดยใช้โครงงานเพื่อพัฒนาผู้เรียนในศตวรรษที่ 21. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์. ปีที่ 8(3): หน้า 185-199. (2561).
พิมพลักษณ์ โมรา, การจัดการเรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐาน: ทางเลือกในการจัดการศึกษาสำ หรับผู้เรียนในศตวรรษที่ 21. วารสารวิจัยและพัฒนาหลักสูตร. ปีที่ 8(1): หน้า 42-52, (2561).
วัชราภรณ์ ประภาสะโนบล และ มาเรียม นิลพันธุ์. การจัดการเรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐานตามแนวทฤษฎีการสร้างความรู้ด้วยตนเอง โดยการสร้างสรรค์ชิ้นงาน. วารสารวิจัยและพัฒนาหลักสูตร. ปีที่ 11(2): หน้า 8-23, (2564).
สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. รายงานการวิจัยแนวทางการพัฒนาการศึกษาไทยกับการเตรียมความพรอมศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา, (2557).
Ribe, Ramon and Vidal, Nuria. Project Work : Handbooks for the English Classroom: Oxford Heinemann International, (1993).
Fried-Booth, Diana L. Project work. Great Britain: Oxford University Press, (1987).
ประภาพร กุลลิ้มรัตน์ชัย, Internet of Things :แนวโน้มเทคโนโลยีปัจจุบันกับการใช้งานในอนาคต. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. ปีที่ 10(1): หน้า 29-36, (2566).
บัญญพนต์ พูลสวัสดิ์, เกมบนโปรแกรมเชิงจินตภาพ และแนวคิดเชิงคำนวณอย่างเป็นระบบ. JOURNAL OF INFORMATION SCIENCE AND TECHNOLOGY. ปีที่ 6(2): หน้า 9-16, (2559).
Charoula and Nicos, Developing young children’s computational thinking with educational robotics: An interaction effect between gender and scaffolding strategy, Computer in Human Behavior. University of Cyprus, March 2019, (2019).
สุธิวัชร ศุภลักษณ์, การออกแบบระบบการเรียนรู้บนคลาวด์ตามแนวคิดวิศวกรรมผันกลับร่วมด้วยเทคนิคการเรียนรู้แบบเพื่อนช่วยเพื่อนเพื่อส่งเสริมความคิดเชิงประมวลผลสำ หรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี. Veridian E-Journal, Silpakorn University, ISSN 1906-3431, Volume 11 No.5, July-December, (2018), (2562).
Renske and Sjaak. Problem Solving and Algorithmic Development with Flowcharts. Association for Computing Machinery. Nijmegen, Netherlands. WiPSCE’17, November 8-10, (2017).
Shuchi, Nicholas and Patrik. Concepts before coding: non-programming interactives to advance learning of introductory programming concepts in middle school. Computer Science Education. ISSN: 0899-3408. 06 Feb, (2019).
วัชราภรณ์ ประภาสะโนบล, และ มาเรียม นิลพันธุ์. การจัดการเรียนรู้โดยใช้โครงงานเป็นฐานตามแนวทฤษฎีการสร้างความรู้ด้วยตนเองโดยการสร้างสรรค์ชิ้นงาน. วารสารวิจัยและพัฒนาหลักสูตร. ปีที่ 11(2): หน้า 8-23, (2564).
นพดล รุ่งเรืองธนาผล, รูปแบบการจัดการเรียนการสอนวิทยาการคำ นวณโดยใช้กระบวนการคิดเชิงออกแบบในสภาพแวดล้อมเสมือนเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะเชิงคำ นวณและการสร้างคุณค่าร่วมกันสำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายที่มีระดับความสามารถต่างกัน. (วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย), (2563).
สุกัญญา แช่มช้อย, การพัฒนาเครื่องมือประเมินสมรรถนะผู้บริหารโรงเรียนรุ่นใหม่ผู้สร้างนวัตกรและผู้ประกอบการในอนาคต. Journal of Education Naresuan University. ปีที่ 24(1): หน้า 269-282, (2564).