พันธุศาสตร์เซลล์ของค่างแว่นถิ่นใต้และค่างเทาในประเทศไทย ด้วยการย้อมแถบสีแบบซี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาพันธุศาสตร์เซลล์ของค่างแว่นถิ่นใต้และค่างเทาในประเทศไทยใช้ตัวอย่างจากสวนสัตว์นครราชสีมา เตรียมโครโมโซมด้วยวิธีการเพาะเลี้ยงเซลล์เม็ดเลือดขาว เก็บเกี่ยวเซลล์ด้วยเทคนิคโคลชิซิน-ไฮโพโทนิค-ฟิกเซชั่น-แอร์ดรายอิ้ง ย้อมสีโครโมโซมแถบสีแบบซี ผลการศึกษาพบว่า ค่างแว่นถิ่นใต้และค่างเทามีจำนวนโครโมโซมดิพลอยด์เท่ากับ 44 แท่ง โครโมโซมของค่างแว่นถิ่นใต้ติดสีย้อมที่บริเวณเซนโทรเมียร์และปลายทีโลเมียร์เกือบทุกคู่รวมทั้งโครโมโซมเพศเอ็กซ์และวาย ยกเว้นคู่ที่ 4 18 ที่ติดเฉพาะบริเวณเซนโทรเมียร์ และคู่ที่ 20 ติดเฉพาะบริเวณทีโลเมียร์ ค่างเทาไม่สามารถเก็บผลการทดลองได้เนื่องจากมีจำนวนเซลล์น้อย จึงนำมาจัดทำเป็นอิดิโอแกรมไม่ได้
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Chaiyasut, K. (1989). Cytogenetics and Cytotaxonomy of Zephyranthes. Bangkok: Department of Botany, Faculty of Science, Chulalongkorn University.
Fukushi, D. and Ushiki, T. (2005). The structure of C-banded human metaphase chromosomes as observed by atomic force microscopy. Archives of Histology and Cytology 68(1): 81 –87. doi: 10.1679/aohc.68.81.
Hirai, H. (2001). Relationship of telomere sequence and constitutive heterochromatin in the human and apes as detected by PRINS. Chromosome Painting 23: 29 – 35. doi: 10.1007/978-94-010-0330-8_5.
Kampiranont, A. (2003). Cytogenetics, 2nd ed. Bangkok: Department of Genetics, Faculty of Science, Kasetsart University.
Kangwanpong, D. (2003). Genetics. Chiang Mai: Chiang Mai Business Center and Studio LTD.
Kanwatthanakit, C. (2000). Mammals in Thailand and Indochina. Bangkok: WWF-Thailand Project Office.
Laohachinda, N. (1996). Evolution of animals. Department of Genetics, Faculty of Science, Kasetsart University, Bangkok.
Lekagul, B. and McNeely, J.A. (1977). Mammals of Thailand. 1st ed. Bangkok: Association for the conservation of wildlife, Kurusapha Ladprao Press.
Lertcharnrit, T. (2007). Tracing the origin of man. Bangkok: Sarakadee Press.
Myers, R.H. and Shafer, D.A. (1979). Hybrid Ape Offspring of a Mating of Gibbon and Siamang. Science, 205(4403): 308 – 310. doi: 10.1126/science.451603.
Parr, J.W.K. (2003). A guide to the large mammals of Thailand. Bangkok: Sarakadee Press.
Pinthong, K., Tanomtong, A., Khunsook, S., Patawang, I., Wonkaonoi, W. and Supanuam, P. (2018). Karyological analysis and NOR polymorphism of phayre’s langur, Trachypithecus phayrei crepuscula (Primate, Colobinae) in Thailand. The Nucleus 61: 61 – 67.
Rooney, D.E. (Ed.). (2001). Human cytogenetics: constitutional analysis: a practical approach (Vol. 1). Practical Approach. Oxford: University Press.
Tanomtong, A., Khunsook, S., Wonkaonoi, W., Supanuam, P., Srisamoot, N. and Jumrusthanasan, S. (2014). The first karyological study and natural NOR polymorphism in Banded langur, Presbytis femoralis (Primate, Colobinae). Cytologia 79(1): 29 – 39.
van Tuinen, P. and Ledbetter, D.H. (1983). Cytogenetic comparison and phylogeny of three species of hylobatidae. American Journal of Physical Anthropology 61(4): 453 – 466. doi: 10.1002/ajpa.1330610408.
Wijayanto, H., Hirai, Y., Kamanaka, Y., Katho, A., Sajuthi, D. and Hirai, H. (2005). Patterns of C-heterochromatin and telomeric DNA in two representative groups of small apes, the genera Hylobates and Symphalangus. Chromosome Research 13(7): 715 – 722. doi: 10.1007/s10577-005-1007-4.
Wilson, D.E. and Cole, F.R. (2000). Common Names of Mammals of the World. Washington: Smithsonian Institution Press.