ความหลากหลายและการใช้ประโยชน์พื้นบ้านของพืชวงศ์ขิง ในจังหวัดหนองคาย ประเทศไทย

Main Article Content

สุรพล แสนสุข
ปิยะพร แสนสุข
ณชยุต จันท์โชติกุล

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้คือ ศึกษาความหลากหลาย นิเวศวิทยา สถานะด้านการอนุรักษ์ และการใช้ประโยชน์พื้นบ้านของพืชวงศ์ขิงในพื้นที่จังหวัดหนองคาย ศึกษาระหว่างเดือนมกราคมถึงธันวาคม พ.ศ. 2557 โดยพบทั้งสิ้น 3 เผ่า 11 สกุล 52 ชนิด และ 1 ชนิดย่อย สกุลที่พบมากที่สุดคือ Curcuma (9 ชนิด) รองลงมาคือ สกุล Alpinia, Globba และ Kaempferia (สกุลละ 8 ชนิด) ส่วนสกุลที่พบน้อยที่สุดคือ Hedychium และ Etlingera (สกุลละ 1 ชนิด) ได้บันทึกช่วงระยะเวลาการออกดอกและผล ชื่อวิทยาศาสตร์ ชื่อพื้นเมือง สถานะด้านการอนุรักษ์ของพืชแต่ละชนิด นิเวศวิทยาและการกระจายพันธุ์ และได้นำลักษณะสัณฐาน วิทยาภายนอกมาจัดทำรูปวิธานระดับชนิดของพืชวงศ์ขิงในจังหวัดหนองคาย พบพืชหายาก 16 ชนิด นอกจากนี้พบพืชที่เป็นทั้งพืชหายากและพืชถิ่นเดียว 2 ชนิด คือ Kaempferia albomaculata และ Zingiber zerumbet subsp. cochinchinense พบว่ามีการใช้ประโยชน์พื้นบ้านมากที่สุดด้านสมุนไพร ด้านอาหาร (รวมทั้งเครื่องเทศ) ด้านเป็นไม้ประดับ และเป็นพืชมงคล และส่วนของพืชมาใช้ประโยชน์ ได้แก่ เหง้า ราก ลำต้นเหนือดิน ช่อดอก ใบ
และผล

Article Details

How to Cite
แสนสุข ส. ., แสนสุข ป. ., & จันท์โชติกุล ณ. . (2017). ความหลากหลายและการใช้ประโยชน์พื้นบ้านของพืชวงศ์ขิง ในจังหวัดหนองคาย ประเทศไทย. วารสารวิทยาศาสตร์ มข., 45(3), 574–594. สืบค้น จาก https://ph01.tci-thaijo.org/index.php/KKUSciJ/article/view/249740
บท
บทความวิจัย