การขยายพันธุ์เปราะราศี (Kaempferia larsenii Sirirugsa) ในหลอดทดลองเพื่อการอนุรักษ์พืชหายากในประเทศไทย

บทคัดย่อ

เทคนิคการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลายสำหรับการเก็บรวบรวม การขยายพันธุ์ และการเก็บรักษาพืชหายาก ในการศึกษาครั้งนี้ทำการขยายพันธุ์เปราะราศีที่มีสถานภาพเป็นพืชที่มีแนวโน้มใกล้สูญพันธุ์พืชถิ่นเดียว และพืชหายากของประเทศไทยในหลอดทดลอง โดยเพาะเลี้ยงหน่ออ่อนเปราะราศีบนอาหารสูตร Murashige and Skoog (MS) (1962) ที่เติมฮอร์โมนกลุ่มไซโทไคนิน (BA, Kinetin และ TDZ) ความเข้มข้น 0, 0.5, 1, 2, 3, 4 และ 5 มก./ล. ฮอร์โมนกลุ่มไซโทไคนินร่วมกัน (BA ร่วมกับ Kinetin หรือ TDZ) และฮอร์โมนกลุ่มออกซิน (IAA, IBA และ NAA) ความเข้มข้น 0, 0.1, 0.5, 1, 1.5 และ 2 มก./ล. เป็นเวลา 8 สัปดาห์ เพื่อชักนำให้เกิดยอดและราก พบว่าหน่ออ่อนเปราะราศีที่เพาะเลี้ยงบนอาหารสูตร MS ที่เติม TDZ ความเข้มข้น 1 มก./ล. สามารถชักนำให้เกิดยอดเฉลี่ยมากที่สุด 6.6 ยอด/ชิ้นส่วนพืช และหน่ออ่อนเปราะราศีที่เพาะเลี้ยงบนอาหารสูตร MS ที่เติม IAA ความเข้มข้น 0.5 มก./ล. สามารถชักนำให้เกิดรากเฉลี่ยมากที่สุด 10.60 ราก/ชิ้นส่วนพืช