Effects of Salt, Table Sugar and Honey on the Quality of Pickled Makoknam (Elaeocarpus hygrophilus Kurz.)
Main Article Content
Abstract
The study on the amount of salt at 10, 12 and 14% by water weight together with the amount of table sugar at 3, 6 and 9% by water weight for pickled makoknam. The results showed that the amount of salt at 12% by water weight and the amount of table sugar at 6% by water weight was highest accepted by sensory evaluation such as appearance, color, flavor, texture, flavour and overall acceptability with the scores of 8.3 ± 0.14, 8.1 ± 0.14, 8.0 ± 0.13, 7.9 ± 0.14, 8.0 ± 0.14 and 8.1 ± 0.14, respectively. The physicochemical quality evaluation showed that larger quantity of salt and table sugar resulted in makoknam with darker color (reduced L*), less green (increased a*) and yellower (increased b*). This corresponds to the lower red chroma and hue value. It was also found that the use of higher amount of salt and table sugar resulted in the reduction in the pickled makoknam volume, pressure (N), pH and moisture, while the total acid and total soluble solid (oBrix) increased (p ≤ 0.05). The pickled makoknam was then stored with and without honey at 0 - 4 oC for 10 days. The results revealed that storage of pickled makoknam in honey reduced the total plate count and the amount of lactic acid bacteria compared to the pickled makoknam that was stored without honey.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ธารหทัย มาลาเวช. (2556). การคัดเลือกเชื้อแบคทีเรียแลคติคเพื่อใช้เป็นกล้าเชื้อในการผลิตผักดองท้องถิ่นภาคใต้. รายงานวิจัยมหาวิทยาราชภัฏนครศรีธรรมราช. นครศรีธรรมราช.
นรินทร์ เจริญพันธ์ และรัชนี พุทธา. (2563). สูตรที่เหมาะสมของการผลิตแก่นตะวันดองและกิมฉิจากแก่นตะวัน. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี 28(7): 1202 - 1215.
พิมพ์เพ็ญ พรเฉลิมพงศ์. (2563). Lactic acid bacteria / แบคทีเรียผลิตกรดแล็กทิก. แหล่งข้อมูล: www.foodnetworksolution.com. ค้นเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 2563.
ภัทรวดี ศรีคุณ. (2560). โครงการตรวจสอบฤทธิ์ทางเภสัชวิทยาของน้ำผึ้งชันโรง. โครงการวิจัยประเภทงบประมาณเงินรายได้ (เงินอุดหนุนจากรัฐบาล) ภายใต้โครงการอนุรักษ์พันธุกรรมพืชอันเนื่องมาจากพระราชดำริ สมเด็จพระเทพ-รัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี (อพ.สธ.). รายงานวิจัยมหาวิทยาลัยบูรพา. ชลบุรี.
มนตรา ศรีษะแย้ม. (2553). สมบัติต้านเชื้อจุลินทรีย์และการต้านออกซิเดชันของน้ำผึ้งจากผึ้งพันธุ์ = Antimicrobial and Antioxidant Properties of Honey from Apis mellifera. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัย เชียงใหม่. เชียงใหม่.
สำนักงานมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม. (2564). มาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชน ผลไม้ดอง. มผช. 160/2546. สำนักงานมาตรฐานผลิตภัณฑ์ อุตสาหกรรม. กระทรวงอุตสาหกรรม.
สุนัน ปานสาคร, จตุรงค์ ลังกาพินธุ์, ศุภณัฐ พริกบุญจันทร์ และอาทิพัฒน์ ศรีชุมพล. (2564). ผลของความเข้มข้นสารละลายออสโมติกต่อการถ่ายเทมวลสารและคุณภาพของเมล่อนหลังการออสโมซิส. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี 19(2): 132 – 134.
สุภางค์ เรืองฉาย. (2564). ผลิตภัณฑ์เมล็ดกระถินดองน้ำเกลือ. ใน: การประชุมวิชาการระดับชาติวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีระหว่างสถาบัน ครั้งที่ 8. มหาวิทยาลัยวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, กรุงเทพฯ. 1 - 11.
สุวัฒน์ ธีรพงษ์ธนากร, แก้ว อุดมศิริชาคร และบุญเทียม เลิศศุภวิทย์นภา. (2537). อิทธิพลของเกลือโซเดียมคลอไรด์ที่มีผลต่อการสังเคราะห์ด้วยแสงและปริมาณคลอโรฟิลล์ในข้าว. รายงานวิจัยคณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, อุบลราชธานี.
อมรรัตน์ ถนนแก้ว, วิไลลักษณ์ กล่อมพงษ์, ปาจรีย์ เรืองกลับ และสุทธิรักษ์ เพชรรัตน์. (2555). ปัจจัยที่มีผลต่อสมบัติทางเคมีและชีวภาพของผลิตภัณฑ์ปลาดุกร้า. รายงานวิจัยงบประมาณเงินแผ่นดิน คณะเทคโนโลยีและการพัฒนาชุมชนมหาวิทยาลัยทักษิณ, มหาวิทยาลัยทักษิณ. สงขลา.
AOAC International. (1990). Bacteriological Analytical Manual. Gaitherburg, MD., USA.
AOAC International. (2000). Chemical Analytical Manual. Gaitherburg, MD., USA.
McLoone, P., Warnock, M. and Fyfe, L. (2016). Honey: A realistic antimicrobial for disorders of the skin. Journal of Microbiology, Immunology and Infection 49(2): 161 - 167.