การพัฒนากิจกรรมศิลปะสำหรับเด็กที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ในการศึกษา คือ 1) เพื่อพัฒนากิจกรรมศิลปะสำหรับเด็กที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้ 2) เพื่อประเมินผลกิจกรรมศิลปะสำหรับเด็กที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้ 3) เพื่อประเมินความพึงพอใจของครูผู้สอนศิลปะ และผู้ปกครองเด็กที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้ต่อกิจกรรมศิลปะ กลุ่มประชากรตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ เด็กที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้ ชาย-หญิง อายุระหว่าง 8 ถึง 12 ปีจำนวน 17 คน ครูผู้สอนศิลปะเด็กที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้ และผู้ปกครองเด็กที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้ เพื่อเปรียบเทียบพัฒนาการเจริญเติบโตด้านสติปัญญา อารมณ์ สังคม ร่างกาย การรับรู้ สุนทรียภาพ และการสร้างสรรค์ ที่เกิดจากการศึกษาวิจัยทดลองกิจกรรมศิลปะสำหรับเด็กบกพร่องทางการเรียนรู้ โดยกลุ่มประชากรตัวอย่างต้องผ่านการทำกิจกรรมศิลปะทั้งหมด 4 กิจกรรม อันประกอบด้วย 1) กิจกรรมวาดเส้นระบายสี 2) กิจกรรมปั้นดินน้ำมัน 3) กิจกรรมภาพพิมพ์เศษวัสดุ 4) กิจกรรมการประดิษฐ์สิ่งของ
ผลการศึกษาวิจัยทดลองพบว่า การพัฒนากิจกรรมศิลปะสำหรับเด็กที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้ พัฒนาการเจริญเติบโตตามทฤษฎีของวิคเตอร์ โลเวนเฟลด์ ( Victor Lowenfeld ) กลุ่มประชากรตัวอย่างที่ผ่านการทำกิจกรรมศิลปะช่วยให้เด็กที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้ มีพัฒนาการการเจริญเติบโตมีระดับคะแนนสูงขึ้น อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 เป็นไปตามสมมุติฐานงานวิจัยที่ตั้งไว้ สำหรับประเมินผลกิจกรรมศิลปะสำหรับเด็กที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้ พบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญก่อนเรียนกิจกรรมศิลปะมีผลคะแนนเฉลี่ยพัฒนาการการเจริญเติบโตที่ระดับปานกลาง หลังเรียนกิจกรรมศิลปะมีผลคะแนนเฉลี่ยพัฒนาการการเจริญเติบโตที่ระดับมาก การวัดระดับความพึงพอใจของกลุ่มประชากรตัวอย่างที่มีต่อกิจกรรมศิลปะที่พัฒนาขึ้น มีคะแนนความพึงพอใจอยู่ในระดับมาก
Article Details
"ข้อคิดเห็น เนื้อหา รวมทั้งการใช้ภาษาในบทความถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน"
References
Wisessathon, K. 2006.Learning Disability : LD.,Journal of Industrial Education,10 (1), p. 45-47.
[2] ปิยวรรณ อภินันทฺรุ่งโรจน์. 2555. การศึกษาเปรียบเทียบความคิดสร้างสรรค์และความพึงพอใจที่ มีต่อ กระบวนการจัดการเรียนรู้ของนักเรียน ชั้นอนุบาลที่ 2 โรงเรียนนายกวัฒนาการ วัดอุดมธานี จังหวัดนครนายกด้วยกิจกรรมศิลปศึกษา. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต ,มหาวิทยาลัยศรีนครินทวิโรประสานมิตร.
[3] สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา, สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. 2549. คู่มือหลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2546 (สำหรับเด็กอายุต่ำกว่า 3 ปี). กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
[4] ศรีเรือน แก้วกังวาล. 2556. จิตวิทยาเด็กและผู้ใหญ่ที่ (LD) สมาธิสั้น,ไฮเปอร์แอกทีฟ,ปัญญาเลิศ. มีลักษณะพิเศษด้อยความสามารถ ทางการเรียน (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ : หมอชาวบ้าน.
[5] Lowenfeld, V.and Brittain, W.L. 1987. Creative and mental growth. (5 th ed.).(N.P.) : New Macmillan.
[6] ศิรินภรณ์ ศรีวิไล. 2558. การพัฒนาชุดฝึกความคิดสร้างสรรค์วิชาศิลปะสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 14 (2), น.67-69.
Srivilai, S. 2015. The development Training package on creative thinking in art subject for students in Prathom 6.Journal of Industrial Education, 14(2),p.67-69,
[7] วิรุณ ตั้งเจริญ. 2539. ศิลปศึกษา. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.