ศึกษาการใช้แท็บเล็ตเพื่อการจัดการเรียนรู้ของครู โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสิงห์บุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาการใช้แท็บเล็ตเพื่อการจัดการเรียนรู้ของครูโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสิงห์บุรี และเพื่อเปรียบเทียบการใช้แท็บเล็ตเพื่อการจัดการเรียนรู้ของครูโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสิงห์บุรี จำแนกตามเพศ อายุ ประสบการณ์การสอนโดยใช้แท็บเล็ต และสาขาวิชาที่สำเร็จการศึกษาของครู กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือ ครูผู้สอนระดับประถมศึกษาปีที่ 1 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสิงห์บุรี ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2556 จำนวน 191 คน ได้จากการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ มีค่าดัชนีความสอดคล้องอยู่ระหว่าง 0.60-1.00 ค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ 0.98 วิเคราะห์ข้อมูลพื้นฐานโดยการหาความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบสมมติฐานโดยการทดสอบค่าที ค่าความแปรปรวนทางเดียว และการทดสอบ Kruskal-Wallis test ผลการวิจัยพบว่า ครูโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสิงห์บุรี มีการใช้แท็บเล็ตเพื่อการจัดการเรียนรู้อยู่ในระดับมาก ผลการเปรียบเทียบการใช้แท็บเล็ตเพื่อการจัดการเรียนรู้โดยภาพรวมพบว่า ครูที่มีเพศ อายุ ประสบการณ์การสอนโดยใช้แท็บเล็ต และสาขาวิชาที่สำเร็จการศึกษาของครูที่แตกต่างกัน มีการใช้แท็บเล็ตเพื่อการจัดการเรียนรู้ไม่แตกต่างกัน เมื่อพิจารณารายด้านพบว่า ครูที่มีประสบการณ์การสอนแตกต่างกัน มีการใช้แท็บเล็ตเพื่อการจัดการเรียนรู้ด้านการควบคุมกำกับและช่วยเหลือกลุ่มแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับที่ .05
Article Details
"ข้อคิดเห็น เนื้อหา รวมทั้งการใช้ภาษาในบทความถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน"
References
[2] ยืน ภู่วรวรรณ. 2550. การสร้างเครือข่ายการเรียนรู้. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก https://yuwadeeenglishka.blogspot.com/2007/09/blog-post_18.html. (วันที่ค้นข้อมูล: 2 กุมภาพันธ์ 2556).
[3] ไพฑูรย์ ศรีฟ้า. (2554, 4 กันยายน). เปิดโลก Tablet สู่ทิศทางการวิจัยด้านเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา: จากแนวคิดสู่ กระบวนการปฏิบัติ. เอกสารประกอบการบรรยาย ณ มหาวิทยาลัยทักษิณ จังหวัดสงขลา. (เอกสารอัดสำเนา).
[4] ทิศนา แขมมณี. 2552. ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการวัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
[5] ศูนย์พัฒนาหลักสูตร กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. 2543. การจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ. กรุงเทพฯ: กรมวิชาการ.
[6] สำนักงานกรรมการกฤษฎีกา. 2542. พระราชบัญญัติ การศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. [ออนไลน์].เข้าถึงได้จาก https://onesqa.or.th/. (วันที่ค้นข้อมูล 16 พฤษภาคม 2556).
[7] ณัฐพร ทองศรี. 2555. ความตั้งใจใช้แท็บเล็ตของครูผู้สอนสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราชเขต 3 การ ประยุกต์ใช้ตัวแบบการยอมรับเทคโนโลยี. วิทยานิพนธ์ วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์และระบบ สารสนเทศ คณะสถิติประยุกต์ สถาบันพัฒนบริหารศาสตร์.
[8] สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอ่างทอง. 2555. ศึกษาความพร้อมของโรงเรียน ครูผู้สอน นักเรียน และผู้ปกครองนักเรียน ในการ ใช้คอมพิวเตอร์พกพา (Tablet) เพื่อการเรียนการสอนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก www.atg.obec.go.th/p-otpc/1-5.doc. (วันที่ค้นข้อมูล: 25 มกราคม 2557).
[9] ธีระภัทร ประสมสุข และคณะ. 2555. รูปแบบการใช้ แท็บเล็ตพี ซีเพื่อยกระดับคุณภาพนักเรียนใน โรงเรียนขนาดเล็ก. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
[10] สาโรช โศภีรักข์. (2547, 3-6 กุมพาพันธ์ 2547). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อการยอมรับนวัตกรรมและเทคโนโลยีการศึกษาของ ครูเกียรติยศในประเทศไทย. เอกสารประกอบการประชุมทางวิชาการ ครั้งที่ 42 ณ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กรุงเทพฯ. (เอกสารอัดสำเนา)
[11] พนิดา น้อยศรี. 2549. ปัจจัยในการยอมรับเทคโนโลยีสารสนเทศทางการศึกษาของครูโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การ ศึกษาลพบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
[12] อัญญารัตน์ ใบแสง. 2552. ปัจจัยที่ผลต่อการยอมรับเทคโนโลยี 3G ของผู้ใช้โทรศัพท์เคลื่อนที่ในเขตกรุงเทพมหานคร. ภาคนิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิตวิทยาลัยนวัตกรรม มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
[13] Bruner, Jerome S., Goodnow, Jacqueline J. and Austin, George A. 1956. A Study of Thing. New York: John Wiley & Sons.
[14] ปริยาภรณ์ ตั้งคุณานันต์. 2556. บทวิจารณ์หนังสือ เรื่อง อัธยาตมวิทยา. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 12(2), น. 6-9.