การบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่มีผลต่อความผูกพันต่อองค์การของพนักงานฝ่ายผลิต บริษัทแซนมิน่า ไซส์ ซิสเท็มส์ (ประเทศไทย) จำกัด

Main Article Content

พรพรต เต็งชาตะพันธุ์
ณัฐวุฒิ โรจน์นิรุตติกุล
วรนารถ แสงมณี

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความผูกพันต่อองค์การและการบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่มีผลต่อความผูกพันต่อองค์การของพนักงานฝ่ายผลิตของบริษัทแซนมิน่า ไซส์ ซิสเท็มส์ (ประเทศไทย) จำกัด กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ พนักงานฝ่ายผลิต จำนวนทั้งสิ้น 261 คน ที่ได้จากการใช้วิธีสุ่มตัวอย่างแบบอย่างง่าย โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการวิจัย สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ประกอบด้วยร้อยละ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้การวิเคราะห์ถดถอยเชิงเส้นพหุคุณในการทดสอบสมมติฐาน ผลการวิจัยพบว่าพนักงานฝ่ายผลิตมีความผูกพันต่อองค์การอยู่ในระดับปานกลาง โดยการบริหารทรัพยากรมนุษย์ด้านการแบ่งปันข้อมูลข่าวสารขององค์การ การลดความแตกต่างด้านสถานะของบุคลากรในองค์การ ความมั่นคงในการจ้างงาน และการฝึกอบรมส่งผลเชิงบวกต่อความผูกพันต่อองค์การอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01

Article Details

How to Cite
เต็งชาตะพันธุ์ พ., โรจน์นิรุตติกุล ณ., & แสงมณี ว. (2015). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่มีผลต่อความผูกพันต่อองค์การของพนักงานฝ่ายผลิต บริษัทแซนมิน่า ไซส์ ซิสเท็มส์ (ประเทศไทย) จำกัด. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 14(3), 47–54. สืบค้น จาก https://ph01.tci-thaijo.org/index.php/JIE/article/view/122193
บท
บทความวิจัย

References

[1] Jeffrey Pfeffer. 1998. Seven practices of successful organizations. California Management Review, 40(2), p. 96- 124.

[2] Mowday, R. T., Porter, L. W., & Steer, R. M. 1982. Employee-organization linkages: The psychology of commitment, absenteeism, and turnover. New York: Academic Press.

[3] Charles O'Reilly III and Jennifer Chatman .1986. Organizational Commitment and Psychological Attachment: The Effects of Compliance, Identification and Internalization on Prosocial Behavior. Journal of Applied Psychology, 71(3), p. 492–499.

[4] Nathalie Delobbe and Christian Vandenberghe . 2008. A Four-Dimensional Model of Organizational Commitment among Belgian Employees. European Journal of Psychological Assessment, 16(2), p.125–138.

[5] วัชรี หวังนุช. 2550. การรับรู้ข้อมูลข่าวสาร แรงจูงใจในการทำงาน ความผูกพันต่อองค์การและความคิดที่จะโยกย้ายสถานที่ ทำงาน กรณีศึกษาพนักงานโรงงานยาสูบ. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

[6] ดลนภา ดีบุปผา. 2556. ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมในองค์กร ความสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงาน กับความผูกพันในองค์กรของ พนักงานบริษัท เอบี ฟู้ด จังหวัดสมุทรปราการ. บทความการประชุมเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษา มสธ. ครั้งที่ 3

[7] ซัลวานา ฮะซานี. 2550. ผูกพันของพนักงานต่อองค์กร กรณีศึกษา พนักงานในโรงแยกก๊าซธรรมชาติ จังหวัดระยองบริษัท ปตท. จำกัด (มหาชน). วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์ มหาบัณฑิต คณะพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ สถาบันบัณฑิต พัฒนบริหารศาสตร์

[8] ธีระ วีระธรรมสาธิต. 2532. ความผูกพันต่อองค์การ ศึกษาเฉพาะกรณีผู้บริหารระดับหัวหน้า/แผนก เทียบเท่าของเครือ ซีเมนต์ไทย. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตร มหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

[9] ฐิปริดิยาธร พรหมธนะนนท์. 2551. คุณภาพชีวิตในการทำงานและความผูกพันต่อองค์กรของเจ้าหน้าที่บริการลูกค้าธนาคาร พาณิชย์เขตกรุงเทพมหานคร. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 8(1), น. 83-99.

[10] ปิยาพร ห้องแซง. 2555. การบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่มีผลต่อความผูกพันในองค์กรของพนักงานสาขาธนาคารออมสินในเขต กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

[11] ทัศนีย์ สร้อยฟ้า. 2550. ความผูกพันต่อองค์การของพนักงานในอุตสาหกรรมอู่เรือ. วิทยานิพนธ์หลักสูตรพัฒนาแรงงานและ สวัสดิการมหาบัณฑิต คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

[12] สุรชัย ชาสุรีย์ และไพฑูรย์ พิมดี. 2550. ปัจจัยที่ส่งผลต่อความผูกพันต่อองค์การของพนักงานสถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้า เจ้าคุณทหารลาดกระบัง. วารสารพระจอมเกล้าลาดกระบัง, 15(3), น. 28-35.