Species and abundance of amphibians: anurans, at Huai Yang Waterfall National Park, Prachuap Khiri Khan Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Species diversity of frogs at Huai Yang Waterfall National Park, Prachuap Khiri Khan Province was studied from February 2018 to January 2019. Surveys were conducted with approximately 3 - 4 days each month by encounter visual survey method in both day and night, covering all 3 park protection units. This study found 32 species of frogs from 7 families, 21 genera. The most diverse family is Dicroglossidae (8 spp.) followed by Ranidae (7 spp.) and the least diverse family is Ceratobatrachidae (1 spp.). Data of frog recorded were calculated for the Important Value Index (IVI), revealing abundance of each frog species. From the IVI values, we found 6 species in a very common (VC) group, 3 species in common (C) group, 20 species in an uncommon (U) group and 3 species in a rare (R) group. According to the IUCN red list of threatened species, we recognized 1 vulnerable species namely Tasan Eastern Frog (Alcalus thasanae), and 2 near threatened species namely Giant Asian River Frog (Limnonectes blythii) and Truncate-snouted Burrowing Frog (Glyphoglossus molossus).
Article Details
- The original content that appears in this journal is the responsibility of the author excluding any typographical errors.
- The copyright of manuscripts that published in PKRU SciTech Journal is owned by PKRU SciTech Journal.
References
วีรยุทธ์ เลาหะจินดา. (2552). วิทยาสัตว์เลื้อยคลานและสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สำนักอุทยานแห่งชาติ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช. (2559). อุทยานแห่งชาติน้ำตกห้วยยาง. [ออนไลน์], สืบค้นจาก http://park.dnp.go.th/visitor/nationparkshow.php?PTA_CODE=1071 (23 กุมพาพันธ์ 2559).
บริษัท เอเชีย แล็ป แอนด์ คอนซัลแตนท์ จำกัด. (2549). รายงานฉบับสมบูรณ์แผนแม่บทการจัดการพื้นที่อุทยานแห่งชาติน้ำตกห้วยยาง จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. รายงานการวิจัย. กรุงเทพฯ: กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช.
ธัญญา จั่นอาจ. (2546). คู่มือสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบกในเมืองไทย. กรุงเทพฯ: ด่านสุธาการพิมพ์.
วุฒิ ทักษิณธรรม. (2546). ความหลากชนิดของกบในพื้นที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าคลองแสง จังหวัดสุราษฎร์ธานี วิทยานิพนธ์ ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต. กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Frost, D. R. (2018). Amphibian Species of the World. [Online], accessed from http://research.amnh.org/ herpetology/amphibia/index.php (13 November 2018).
Inger, R. F. (1966). The systematics and Zoogeography of the Amphibian of Borneo. Chicago: Fild Museum of Natural History.
Taylor, E. H. (1962). The Amphibian fauna of Thailand. The University of Kansas science bulletin. 43, 265-599.
ประทีป มีวัฒนา. (2554). เอกสารบรรยายวิชาความหลากหลายทางชีวภาพ. กรุงเทพฯ: สาขาวิชาชีววิทยา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
Matsui, M., & Nabhitabhata, J. (2006). A new species of Amolops from Thailand (Amphibia, Anura, Ranidae). Zoological Science, 23, 727–732.
วุฒิ ทักษิณธรรม. (2553). การเปรียบเทียบความหลากชนิดกบและการเลือกใช้ถิ่นอาศัยในพื้นที่อุทยานแห่งชาติกุยบุรี และพื้นที่เกษตรกรรมใกล้เคียง. วารสารสัตว์ป่าเมืองไทย, 17(1), 104 - 123.
Konowalik, A., Najbar, A., Konowalik, K., Dylewski, L., Frydlewicz, M., & Kisiel, P. (2019). Amphibians in an urban environment: a case study from a central European city (Wrocław, Poland). Urban Ecosystems, 23, 235–243.
IUCN, 2020. The IUCN Red List of Threatened Species. Version (2020). [Online], accessed from https://www.iucnredlist.org (2 May 2018).