ผลกระทบของการมีแผ่นพื้นต่อเส้นโค้งการทรุดตัวกับเวลาของชั้นดินเหนียวอ่อนที่ถูกปรับปรุง ด้วยเสาเข็มดินซีเมนต์แบบไม่หยั่งลึก

摘要

แบบจำลองการทดสอบที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 0.45 เมตร สูง 1.00 เมตร ถูกนำมาใช้ศึกษาพฤติกรรมการยุบอัดตัวคายน้ำของชั้นดินเหนียวอ่อนเสริมด้วยเสาเข็มดินซีเมนต์แบบไม่หยั่งลึก ทั้งแบบมีและแบบไม่มีแผ่นพื้นดินซีเมนต์บนผิวดิน เพื่อตรวจสอบถึงผลกระทบของการมีแผ่นพื้นดินซีเมนต์ที่มีผลต่อเส้นโค้งการทรุดตัวกับเวลา ทดสอบ 2 กรณี ได้แก่ กรณีไม่มีแผ่นพื้นดินซีเมนต์และกรณีมีแผ่นพื้นดินซีเมนต์หนา 25 เซนติเมตร ดินที่นำมาทดสอบเป็นดินเหนียวกรุงเทพฯ มีขั้นตอนการทดสอบด้วยกัน 3 ขั้นตอนดังนี้ 1)การทำชั้นดิน 2)การใส่เสาเข็มดินซีเมนต์ 3)การทดสอบการยุบอัดตัวคายน้ำ โดยให้น้ำหนักกระทำรวมเท่ากับ 120 kPa ในทั้ง 2 กรณี ส่วนค่าพารามิเตอร์ได้แก่ อัตราส่วนการปรับปรุงพื้นที่ และอัตราส่วนการปรับปรุงความลึกถูกกำหนดให้คงที่ ผลการทดสอบพบว่า ค่าการทรุดตัวกรณีมีแผ่นพื้นดินซีเมนต์หนา 25 เซนติเมตร จะน้อยกว่าค่าการทรุดตัวกรณีไม่มีแผ่นพื้นดินซีเมนต์อย่างมีนัยสำคัญ จากนั้นใช้สูตรการประมาณค่าการทรุดตัวกับเวลาของ Pongsivasathit et al. (2012) หาค่าการทรุดตัวกับเวลาของทั้งสองกรณี พบว่าในกรณีมีแผ่นพื้นดินซีเมนต์ วิธีดังกล่าวจะได้ค่าการทรุดที่มากเกิน จำเป็นต้องทำการปรับปรุงวิธีของ Pongsivasathit et al. (2012) โดยให้สามารถพิจารณาถึงผลกระทบของแผ่นพื้นดินซีเมนต์เสียก่อน