การวิเคราะห์พื้นที่เสี่ยงภัยน้ำท่วมฉับพลันในลุ่มน้ำวัง

Main Article Content

อมเรศ บกสุวรรณ

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ความถี่และแนวโน้มของปริมาณฝนสูงสุดในรอบปีการเกิดต่างๆ ในพื้นที่ลุ่มน้ำวัง ซึ่งสามารถนำมาใช้ประยุกต์เป็นข้อมูลสำหรับประเมินพื้นที่เสี่ยงภัยจากอุทกภัยและแผ่นดินถล่มจากฝนสูงสุด โดยทำการศึกษาลักษณะภูมิประเทศและสภาพการใช้พื้นที่ในลุ่มน้ำวัง รวบรวมข้อมูลน้ำฝนวิเคราะห์ความถี่และแนวโน้มของฝนสูงสุดตามวิธีกัมเบลนำข้อมูลที่ได้มาประเมินพื้นที่เสี่ยงภัยจากการเกิดฝนสูงสุด พบว่าฝนสูงสุดที่อาจทำให้เกิดอุทกภัยและดินถล่ม โดยสวนมากแล้วจะเกิดในรอบ 2-3 ปี ซึ่งบริเวณพื้นที่ลุ่มน้ำวังตอนกลางมีโอกาสได้รับความรุนแรงจากอุทกภัยในระดับมากและปานกลาง ส่วนลุ่มน้ำวังตอนบนและตอนล่างมีโอกาสได้รับความรุนแรงในระดับปานกลางและน้อย

Article Details

How to Cite
บกสุวรรณ อ. . (2006). การวิเคราะห์พื้นที่เสี่ยงภัยน้ำท่วมฉับพลันในลุ่มน้ำวัง. แนวหน้าวิจัยนวัตกรรมทางวิศวกรรม, 7, 35–39. สืบค้น จาก https://ph01.tci-thaijo.org/index.php/jermutt/article/view/242277
บท
บทความวิจัย

References

[1] อมเรศ บกสุวรรณ, 2546. สภาพความแห้งเล้งในลุ่มน้ำยม. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตภาควิชาวิศวกรรมแหล่งน้ำ. จพาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
[2] สุรเชษฐ์ บุญโอภาศ, คนตรี พรหมวงศ์, อนุสนธ์ มงคลสกุลฤทธิ์และอุดมศักดิ์ อิศรางกูร ณ อยุธยา,2545. รูปแบบการกระจายตัวของปริมาณฝนตามช่วงเวลาการตกในเขตพื้นที่ลุ่มน้ำภาคเหนือของประเทศไทย. การประชุมวิชาการวิศวกรรมโยธาแห่งชาติ ครั้งที่ 8. โรงแรมโซฟิเทลราชา ออคิด.จ.ขอนแก่น.
[3] Lannapost, 2548. สภาพน้ำท่วมและการปฏิบัติงานในเขตเทศบาล นครลำปาง. ฉบับพิเศษ.ลำปาง.