พฤติกรรมการเปิดรับและปัจจัยที่มีผลต่อการเลียนแบบการ์ตูนแอนิเมชันของเยาวชน

บทคัดย่อ

การ์ตูนแอนิเมชันมีอิทธิพลต่อเด็กและเยาวชนทำให้เกิดพฤติกรรมการเลียนแบบได้ งานวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมาย   

1) เพื่อศึกษาพฤติกรรมการเปิดรับและการเลียนแบบการ์ตูนแอนิเมชันของเยาวชน 2) เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบของปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการเลียนแบบการ์ตูนแอนิเมชันของเยาวชน และ 3) เพื่อเปรียบเทียบความแตกต่างของปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการเลียนแบบการ์ตูนแอนิเมชันจำแนกตามเพศและช่วงอายุ การวิจัยครั้งนี้ เลือกนิสิตสาขาวิชาคอมพิวเตอร์แอนิเมชันและเกม คณะวิทยาการสารสนเทศ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม จำนวน 175 คน เป็นกลุ่มตัวอย่าง และใช้แบบสอบถาม เรื่อง ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเลียนแบบพฤติกรรมจากการ์ตูนของเยาวชน ที่มีค่าความเชื่อมั่นร้อยละ 95 เพื่อการเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติสำหรับวิเคราะห์ข้อมูล ประกอบด้วย สถิติพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติสำหรับทดสอบสมมติฐาน ได้แก่ ค่าทดสอบT-test ค่าทดสอบF-test และสถิติสำหรับการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจด้วยวิธีวิเคราะห์องค์ประกอบหลัก หมุนแกนแบบแวรีแมกซ์ มีค่า KMO เท่ากับ 0.93 และตัวแปรกำหนดความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.00

ผลการวิจัย พบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเยาวชนและอายุต่ำกว่า 20 ปีมีพฤติกรรมการเปิดรับการชมการ์ตูนแอนิเมชัน ด้วยเหตุผลเกี่ยวกับการได้รับประโยชน์ คือ การได้จินตนาการและความคิดสร้างสรรค์ และช่วยผ่อนคลายความเคลียด จึงเกิดการรับชมเรื่องเดิมซ้ำ 1-3 ครั้ง ส่งผลทำให้เยาวชนเกิดพฤติกรรมการเลียนแบบการ์ตูนแอนิเมชัน ซึ่งพฤติกรรมเลียนแบบนนั้นเกิดขึ้นเมื่ออายุ 9 ขวบโดยประมาณ อย่างไรก็ตาม จำนวนของเยาวชนที่เลิกเลียนแบบและยังคงเลียนแบบพฤติกรรมการ์ตูนแอนิเมชันมีปริมาณไม่แตกต่างกัน ผลการวิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการเลียนแบบการ์ตูนแอนิเมชันของเยาวชน จำแนกได้ 2 ปัจจัย ได้แก่ 1) การออกแบบคุณลักษณะของตัวการ์ตูนที่มีเอกลักษณ์  และ 2) การออกแบบการเล่าเรื่องการ์ตูนแอนิเมชันที่ดึงดูดใจ ผลการศึกษาเปรียบเทียบความแตกต่างของปัจจัยจำแนกตามเพศและช่วงอายุ พบว่า เพศและช่วงอายุที่แตกต่างกันมีทัศนคติต่อทั้ง 2 ปัจจัยที่วิเคราะห์ได้ ไม่แตกต่างกัน