การพัฒนาวิธีการหาและลดปริมาณไมโครพลาสติกปนเปื้อน ในผลิตภัณฑ์น้ำแข็งที่ผลิตจากแหล่งน้ำดิบเชิงพื้นที่อำเภอเมืองชัยภูมิ

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มุ่งศึกษาและหาแนวทางลดไมโครพลาสติกที่ปนเปื้อนในน้ำแข็งสำหรับบริโภค กรณีศึกษา น้ำแข็งที่ผลิต   ในพื้นที่อำเภอเมืองชัยภูมิ จากผู้ประกอบการผลิตทั้งหมด 5 ราย โดยแบ่งตัวอย่างเป็น กลุ่มที่ 1 แหล่งน้ำดิบที่ใช้ผลิตน้ำแข็ง  กลุ่มที่ 2 น้ำแข็งที่ผลิตจากผู้ประกอบการโดยตรง และกลุ่มที่ 3 แข็งที่ถูกจัดจำหน่ายตามร้านค้าแบบสุ่ม ผู้วิจัยเลือกกระบวนการตรวจวิเคราะห์โดยเลือกวิธีการและมาตรฐาน ตามวิธีการของ Masura, Baker, Foster, Arthur, & Herring (2015) [14] ที่จัดทำไว้เป็นคู่มือเฉพาะและได้รับการยอมรับให้เป็นวิธีการตรวจวิเคราะห์ไมโครพลาสติกขององค์การบริหารมหาสมุทรและบรรยากาศโลก สหรัฐอเมริกา (NOAA) รวมถึงวิธีการกนกวรรณ เนตรสิงแสง (มหาวิทยาลัยนเรศวร, 2563) [1]  เพื่อให้รู้ถึงปริมาณ สี ลักษณะสัณฐาน และขนาดของไมโครพลาสติกเทียบกับตัวอย่างน้ำ 1 ลิตร ผลการวิจัย พบปริมาณไมโครพลาสติกในกลุ่มที่ 1 เฉลี่ย 224 ชิ้น กลุ่มที่ 2 เฉลี่ย 28 ชิ้น กลุ่มที่ 3 เฉลี่ย 323 ชิ้น สีของไมโครพลาสติก กลุ่มที่ 1 พบสีดำเฉลี่ย 232 ชิ้น สีน้ำตาลแดงเฉลี่ย 33 ชิ้น กลุ่มที่ 2 พบสีดำเฉลี่ย 23 ชิ้น สีน้ำตาลแดงเฉลี่ย 5 ชิ้น กลุ่มที่ 3 สีดำเฉลี่ย 310 ชิ้น สีน้ำตาลแดงเฉลี่ย 14 ชิ้น สัณฐาน ไมโครพลาสติก กลุ่มที่ 1 พบแบบชิ้นส่วนเฉลี่ย 201 ชิ้น แบบเส้นใยเฉลี่ย 19 ชิ้น แบบฟิล์มเฉลี่ย 4 ชิ้น กลุ่มที่ 2 แบบชิ้นส่วนเฉลี่ย 27 ชิ้น แบบเส้นใยเฉลี่ย 1 ชิ้น แบบฟิล์มเฉลี่ย 1 ชิ้น กลุ่มที่ 3 แบบชิ้นส่วนเฉลี่ย 306 ชิ้น แบบเส้นใยเฉลี่ย 11 ชิ้น แบบฟิล์มเฉลี่ย 7 ชิ้น ขนาดของไมโครพลาสติกส่วนใหญ่มีขนาดเล็กกว่า 1,000 ไมโครเมตร มีเพียงร้อยละ 0.005 ที่พบมีขนาดใหญ่กว่า สรุปผล ปริมาณไมโครพลาสติกในน้ำแข็งที่พบ 28 ชิ้นต่อลิตร มีค่าอยู่ในเกณฑ์ปนเปื้อนน้อยเมื่อเปรียบเทียบกับค่าเฉลี่ยของ Niall McCarthy (2018) [11] ที่มีค่าเฉลี่ย 325 ชิ้นต่อลิตร ส่วนไมโครพลาสติกที่พบปริมาณสูงมากคือกลุ่มที่ 3 ที่พบในน้ำแข็งที่จำหน่ายตามร้านค้าปลีก การพัฒนานวัตกรรมเพื่อลดปริมาณสามารถเปลี่ยนวัสดุบรรจุภัณฑ์น้ำแข็งจากกระสอบพลาสติกเป็นผ้ากันน้ำยังไม่คุ้มค่าเชิงต้นทุนในปัจจุบัน และยังต้องมีการศึกษาการปนเปื้อนในส่วนร้านค้าปลีกที่พบปริมาณสูงที่สุดในกลุ่มตัวอย่างต่อไปในอนาคต