วารสารวิชาการ ซายน์เทค มรภ.ภูเก็ต

การดูดซับสีย้อมเมทิลีนบลูโดยใช้ของเสียจากเปลือกสับปะรด

อารีรัตน์ สมบัติพุทธคุณ, สิรีธร สินเปียง, สุวคนธ์ จันทร์ต๊ะ — Thu, 27 Mar 2025 00:00:00 +0700

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการดูดซับสีย้อมเมทิลีนบลูโดยใช้ของเสียจากเปลือกสับปะรดเพื่อนำไปประยุกต์ใช้ในการแก้ปัญหาน้ำเสียและบำบัดสีย้อมจากน้ำทิ้ง โดยศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการดูดซับสีย้อมเมทิลีนบลู ได้แก่ เวลาสัมผัส ความเข้มข้นเริ่มต้น และอุณหภูมิ จากการทดลองพบว่าการเพิ่มความเข้มข้นของสีย้อมเมทิลีนบลูทำให้ความสามารถในการดูดซับสีเพิ่มมากขึ้น โดยที่ความเข้มข้น 500 มิลลิกรัมต่อลิตร มีปริมาณการดูดซับสีย้อมเมทิลีนบลู เท่ากับ 109.77 มิลลิกรัมต่อกรัม ของวัสดุดูดซับ และระยะเวลาเข้าสู่สมดุล คือ 2 ชั่วโมง อุณหภูมิที่ต่างกันไม่มีผลต่อปริมาณการดูดซับ เมื่อใช้สมการการดูดซับของฟรอยด์ลิชและสมการของแลงเมียร์ในการศึกษาค่าคงที่ของไอโซเทอม ผลการศึกษาปรากฏว่าการดูดซับสีย้อมเมทิลีนบลูจากเปลือกสับปะรด มีความสอดคล้องกับสมการการดูดซับของแลงเมียร์ ซึ่งมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ (R) เท่ากับ 0.9901 มีค่าคงที่ของการดูดซับสูงสุดเท่ากับ 123.46 มิลลิกรัมต่อกรัม

ผลของรูปร่างและพื้นที่ต้านอากาศของวัสดุต่อการสั่นแบบหน่วงของระบบมวลสปริง

Thu, 27 Mar 2025 00:00:00 +0700

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลของรูปร่างและขนาดของพื้นที่ต้านอากาศที่มีต่อคาบการสั่นและค่าคงตัวของความหน่วงเนื่องจากอากาศของระบบมวลสปริง ด้วยการบันทึกภาพการสั่นด้วยกล้องจากโทรศัพท์เคลื่อนที่และวิเคราะห์ผลด้วยโปรแกรมแทรคเกอร์ พื้นที่ต้านอากาศที่ทำจากฟิวเจอร์บอร์ดมี 3 รูปแบบ ได้แก่ แบบสามเหลี่ยมด้านเท่า แบบสี่เหลี่ยมจัตุรัส และแบบวงกลม ผลการวิจัยพบว่าคาบการสั่นระบบมวลสปริงตามแนวดิ่งที่มีมวลถ่วงรวมคงตัวที่ 180 กรัม ไม่ขึ้นกับรูปร่างของพื้นที่ต้านอากาศ แต่มีแนวโน้มเพิ่มขึ้นตามขนาดพื้นที่ดังสมการ เมื่อ A คือ พื้นที่ต้านอากาศที่มีขนาดระหว่าง 25–707 ตารางเซนติเมตร ค่าคงตัวของการหน่วงเนื่องจากอากาศมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นตามพื้นที่ในรูปแบบสมการโพลิโนเมียลกำลังสองและขึ้นกับรูปร่างของพื้นที่ต้านอากาศซึ่งมีค่าอยู่ระหว่าง 1–17 มิลลินิวตัน·วินาทีต่อเมตรโดยค่าคงตัวของการหน่วงเนื่องจากอากาศกรณีพื้นที่ต้านอากาศแบบสี่เหลี่ยมจัตุรัสมีค่ามากกว่ากรณีของพื้นที่สามเหลี่ยมด้านเท่าและพื้นที่แบบวงกลมเล็กน้อย ตามลำดับ

การพัฒนาระบบการตรวจนับเครื่องช่วยหายใจด้วยอินเทอร์เน็ตทุกสรรพสิ่งสำหรับโรงพยาบาล

ประนมกร ชูศรี, ศิริรัตน์ โสฬส, ทวิวรรณ สารีบท, โพธิ์ สินชู — Thu, 27 Mar 2025 00:00:00 +0700

งานวิจัยนี้มุ่งเน้นการพัฒนาระบบตรวจนับจำนวนเครื่องช่วยหายใจสำรองที่ห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลในกรุงเทพมหานครโดยใช้เทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตทุกสรรพสิ่ง เพื่อช่วยลดความเสี่ยงการขาดแคลนเครื่องช่วยหายใจในกรณีมีเหตุฉุกเฉินและช่วยลดภาระงานของเจ้าหน้าที่ที่ต้องตรวจสอบจำนวนเครื่องช่วยหายใจด้วยตนเอง ระบบนี้ถูกออกแบบมาให้ตรวจนับเครื่องช่วยหายใจโดยใช้เซนเซอร์อินฟราเรดตรวจจับวัตถุซึ่งสามารถส่งข้อมูลผ่านสัญญาณเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตแบบไร้สายและมีการแสดงผลบนเว็บไซต์ ซึ่งเจ้าหน้าที่สามารถตรวจสอบจำนวนเครื่องช่วยหายใจที่เหลืออยู่ได้ตลอดเวลา อีกทั้งยังมีระบบแจ้งเตือนผ่านไลน์แอปพลิเคชัน เมื่อเครื่องช่วยหายใจเหลือน้อยกว่าค่าที่ตั้งไว้ เพื่อให้เจ้าหน้าที่สามารถดำเนินการเติมเครื่องช่วยหายใจได้ทันที ผลการทดสอบระบบพบว่าเซนเซอร์สามารถตรวจจับเครื่องช่วยหายใจได้อย่างแม่นยำคิดเป็นร้อยละ 96.67 ระบบแจ้งเตือนทำงานได้ดีโดยคิดเป็นร้อยละ 100 สำหรับการพัฒนาต่อยอดในอนาคต ทางผู้วิจัยจะออกแบบการแสดงผลของเว็บไซต์ให้มีความสวยงามมากขึ้นและพัฒนาระบบการเชื่อมต่อของอุปกรณ์ให้สามารถใช้งานในพื้นที่ที่ไม่มีอินเทอร์เน็ตแบบไร้สาย

ระบบตรวจจับท่าทางมือแบบเรียลไทม์สำหรับการดูแลผู้สูงอายุด้วยมีเดียไปป์และแจ้งเตือนผ่านแอปพลิเคชันไลน์

พรวนา รัตนชูโชค, จุฬาวลี มณีเลิศ — Mon, 09 Jun 2025 00:00:00 +0700

งานวิจัยนี้ได้นำเสนอระบบตรวจจับท่าทางมือแบบเรียลไทม์สำหรับการดูแลผู้สูงอายุ ด้วยมีเดียไปป์และแจ้งเตือนผ่านแอปพลิเคชันไลน์ วัตถุประสงค์หลักเพื่อพัฒนาต้นแบบระบบตรวจจับท่าทางมือแบบเรียลไทม์สำหรับการดูแลผู้สูงอายุด้วยมีเดียไปป์ และแจ้งเตือนผ่านแอปพลิเคชันไลน์ เมื่อตรวจพบท่าทางมือตามที่กำหนดไว้ ระบบส่งข้อความแจ้งเตือนไปยังผู้ใช้งานผ่านทางแอปพลิเคชันไลน์ การพัฒนาต้นแบบ ประกอบด้วย 2 ส่วน คือ ส่วนของฮาร์ดแวร์ ประกอบด้วย Raspberry Pi 5 และ Raspberry Pi Camera Module 3 และส่วนของซอฟต์แวร์ ระบบแจ้งเตือนการตรวจจับท่าทางแสดงผลผ่านทางแอปพลิเคชันไลน์ พบว่าต้นแบบระบบสามารถตรวจจับท่าทางการขอความช่วยเหลือได้จำนวน 3 ท่า และแสดงผลการแจ้งเตือนผ่านทางแอปพลิเคชันไลน์ได้ ผลการวัดความถูกต้อง ท่าที่ 1 ท่าเลิฟ มีความถูกต้อง 93% ท่าที่ 2 ท่าชี้ขึ้น มีความถูกต้อง 98.5% และท่าที่ 3 ท่าชูสองนิ้ว มีความถูกต้อง 99.5% สามารถนำไปใช้งานกับผู้สูงอายุในการส่งสัญญาณท่าทางมือให้กับผู้ดูแลต่อไปได้

องค์ประกอบและคุณสมบัติของดินแดงสุราษฎร์ธานีเพื่อพัฒนาสีธรรมชาติในงานศิลปะ

ธนุพล ฉันทกูล, อานนท์ ชูแก้ว, ชัญญา อุดมประมวล, วิโรจน์ เชาว์วิเศษ — Mon, 09 Jun 2025 00:00:00 +0700

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณสมบัติของสีธรรมชาติจากดินแดงท้องถิ่นในจังหวัดสุราษฎร์ธานี และสร้างองค์ความรู้เพื่อพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์สีดินธรรมชาติ โดยเลือกศึกษาดินในอำเภอพนมและคีรีรัฐนิคมจากกลุ่มชุดดินที่ 26 (ชุดดินอ่าวลึก) และกลุ่มชุดดินที่ 34 (ชุดดินฝั่งแดง) ซึ่งมีโทนสีแดงโดดเด่น สุ่มเก็บตัวอย่างดินที่ความลึก 3 ระดับ (0-10, 10-20, 20-30 เซนติเมตร) วิเคราะห์คุณสมบัติทางกายภาพและเคมี ได้แก่ เนื้อดิน ความเป็นกรด-เบส ค่าการนำไฟฟ้า ค่าสีดิน ศึกษารูปร่างและการยึดเกาะบนพื้นผิวของอนุภาคดินระดับนาโนด้วยกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องกราดและวิเคราะห์แร่องค์ประกอบของดินด้วยเทคนิคการเลี้ยวเบนของรังสีเอ็กซ์ (XRD) ผลการศึกษาพบว่า ดินจากอำเภอศรีรัฐนิคมมีศักยภาพสูงในการเป็นเม็ดสีธรรมชาติเนื่องจากมีปริมาณแร่เฮมาไทต์ สติลโนเมลาน และคอปเปอร์แวนาเดียมออกไซด์ ซึ่งให้สีน้ำตาลแดงเข้มในปริมาณที่สูง โดยพบในดินบริเวณ KRN-A มากที่สุด การวิเคราะห์ด้วยกล้องจุลทรรศน์แสดงให้เห็นว่าอนุภาคดินมีรูปร่างและขนาดที่หลากหลายส่งผลต่อคุณสมบัติการยึดเกาะและการกระจายตัวบนพื้นผิวต่าง ๆ กัน ดังนั้น ดินแดงจากอำเภอคีรีรัฐนิคม จังหวัดสุราษฎร์ธานี ซึ่งมีปริมาณแร่เฮมาไทต์และแร่ที่ให้สีแดงสูง มีขนาดอนุภาคที่เหมาะสม สามารถนำไปพัฒนาเป็นผลิตภัณฑ์สีธรรมชาติสำหรับงานศิลปะ โดยเฉพาะในพื้นที่ KRN-A ที่มีคุณสมบัติโดดเด่นที่สุด ซึ่งจะช่วยลดการพึ่งพาการใช้สีสังเคราะห์ เป็นแนวทางการใช้วัสดุที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน

การประยุกต์ใช้ระบบตรวจจับวัตถุบนสายพานการผลิตเพื่อเพิ่มผลผลิตในกระบวนการคัดแยกผลิตภัณฑ์นมกล่อง

Mon, 09 Jun 2025 00:00:00 +0700

งานวิจัยนี้ศึกษาระบบตรวจจับวัตถุบนสายพานและนำไปประยุกต์ใช้ในการคัดแยกผลิตภัณฑ์นม โดยทำการทดลองและเก็บข้อมูลการคัดแยกของเครื่องจักรและคำนวณค่าพลังงานที่ใช้ ผลการศึกษาระบบตรวจจับวัตถุบนสายพานที่มีความยาว 5 เมตร พร้อมระบบการติดตั้งกล้องอุตสาหกรรมและระบบเซนเซอร์มีหน้าที่เป็นอินพุต โดยเมื่อมีชิ้นงานเคลื่อนที่ผ่านมา กล้องและเซนเซอร์จะเป็นตัวตรวจจับและส่งสัญญาณไปยังพีแอลซีเพื่อประมวลผลว่าถูกต้องหรือไม่ หลังจากนั้นสามารถส่งสัญญาณเอาต์พุต เพื่อให้ทำการส่งผลิตภัณฑ์นมออกไปสู่แผนกบรรจุภัณฑ์ต่อไป โดยมีการเขียนโปรแกรมให้ตรวจจับกล่องนม 3 ชนิด หรือ 3 สี นำไปการประยุกต์ใช้กับระบบการผลิตในอุตสาหกรรมนม การศึกษาประสิทธิภาพของสายพานพบว่า ความเร็วของสายพานที่แตกต่างกัน 3 ระดับ ได้แก่ 0.2 เมตรต่อวินาที สามารถทำการตรวจจับและคัดแยกกล่องนมได้จำนวน 1,200 กล่อง ความเร็ว 0.4 เมตรต่อวินาที สามารถทำการตรวจจับและคัดแยกกล่องนมได้จำนวน 2,400 กล่อง และ ความเร็ว 0.6 เมตรต่อวินาที สามารถทำการตรวจจับและคัดแยกกล่องนมได้จำนวน 3,600 กล่อง ภายใน 1 ชั่วโมง ตามลำดับ จากการทดสอบนี้ได้ไปประยุกต์ใช้ในการเพิ่มผลผลิตของกระบวนการคัดแยกผลิตภัณฑ์นมกล่องในอุตสาหกรรมนมที่เป็นกรณีศึกษาย่านนิคมอุตสาหกรรมจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ซึ่งทางบริษัทกรณีศึกษาให้ความคิดเห็นว่าหากมีการปรับความเร็วให้สายพานมีค่าความเร็วที่มากกว่า 0.6 เมตรต่อวินาที สามารถเพิ่มผลผลิตด้านการคัดแยกชนิดของนมและลดต้นทุนการผลิตได้โดยทางบริษัทมุ่งเป้าหมายของอัตราการคัดแยกที่ 6,000 กล่องต่อชั่วโมง

แบบจำลองการขยายตัวของเอกภพขนาดเล็ก: บอลลูน

สมยศ ศรีคงรักษ์, สุขพิชญา จรัญชล, โชติ เนืองนันท์ — Tue, 10 Jun 2025 00:00:00 +0700

งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างแบบจำลองการขยายตัวของเอกภพขนาดเล็กและศึกษาลักษณะทางกายภาพของการขยายตัวของเอกภพขนาดเล็ก ตลอดจนศึกษาเปรียบเทียบกับทฤษฎี การขยายตัวของเอกภพด้วยเทคนิคการใช้บอลลูน ที่เป็นวัสดุที่หาง่าย มีราคาถูกสะดวกสำหรับการทดลอง ผลการวิจัยพบว่าข้อมูลที่ได้จากการทดลองสอดคล้องกับผลทางทฤษฎี โดยความเร็วในการเคลื่อนที่ออกห่างและความยาวส่วนโค้งแสดงความสัมพันธ์ในลักษณะเส้นตรงที่สอดคล้องกับสมการ การเปลี่ยนแปลงค่าคงที่ฮับเบิลในแต่ละช่วงเวลาเป็นไปตามสมการ การเปลี่ยนแปลงความยาวส่วนโค้งระหว่างจุด 2 จุดกับเวลา(วินาที) เป็นไปตามสมการ และท้ายที่สุดเป็นการวิเคราะห์การเคลื่อนที่ของวัตถุบนพื้นผิวของการขยายตัวของบอลลูน พบว่าผลการทดลองสอดคล้องกับผลทางทฤษฎีโดยพื้นฐาน